Nieuw begin
Jarenlang verkneuterde ik mij elke zondagavond op het programma “Boer zoekt vrouw”. Enthousiast leefde ik mee met het prille liefdesgeluk dat bij de meeste boeren, en later ook boerinnen en homoboeren, meer en meer aanwakkerde naarmate de serie verstreek. Het leek wel of de zon er altijd scheen, vee en gewas zich met buitensporig gemak voortplantte respectievelijk uitzaaide. Je werd er spontaan vrolijk van.
Uiteraard sloeg de vlam niet op alle boerenbedrijven over, maar in verreweg de meeste gevallen dartelde het geluk vreugdevol de boerenhoeves binnen. Onverkwikkelijke bijkomstigheden waren de hoopvolle gegadigden die het net niet haalden. Dapper pakten zij hun boeltje in, hun verdriet verbijtend. Zielig vond ik dat, maar veel tijd om daar bij stil te staan was er niet. “Boer zoekt vrouw” is immers een monter entertainmentprogramma en geen drama.
Echter, hoe meer seizoenen verstreken, des te meer ik aan de oprechtheid begon te twijfelen. Werd alles niet te veel in scene gezet? Waren de mooie momenten niet overbelicht? Wat zou er bijvoorbeeld gebeuren als er iets fout ging? Was daar over nagedacht?
Dit alles intrigeerde me op zo’n manier, dat zich in mijn hoofd – gevoed door mijn redactiewerk dat ik de afgelopen twaalf jaar voor een aantal Ellessy-thrillerauteurs verrichtte – een verhaal begon te ontvouwen dat zijn weerga niet kent. Of in ieder geval een heel andere wending kreeg dan ooit in “Boer zoekt vrouw” aan de orde kwam. In mijn boek “Boerenbedrog” hangen alle ontwikkelingen namelijk van intrige aan elkaar. Het resultaat is een bloeddorstig drama met verstrekkende gevolgen, waarvan vooral de vrijgezelle boerendochter Carla Diepenheim de dupe wordt.
Geweldig vond ik het om zo te fantaseren en al gauw ontstond een verhaal van rond de 10.000 woorden, dat na het commentaar van thrillerschrijver Jacob Vis en uitgever Larry Iburg uitgroeide tot een heuse roman. Mijn eerste! Want hoewel ik honderden journalistieke verslagen, tientallen gedichten, een cursus en meer dan tien boeken heb geschreven, is er nog niet eerder een roman van mij verschenen die ik helemaal alleen heb gemaakt. Op de finishing-touch na dan, want die eer komt mijn adviseur en redacteur Arno van Dijk toe.
Het schrijfproces werd bij mij in gang gezet door Gerard Nanne, Herman Vemde en Jacob Vis met wie ik geweldig heb samengewerkt en die mij er onbewust nog meer van hebben weten te overtuigen dat schrijven een bezigheid is waarvan ik met volle teugen geniet. Naast mijn beeldend werk, uiteraard, want zonder die twee kan ik bijna niet meer. Eind vorig jaar heb ik besloten om alleen hiermee verder te gaan. Hoe zeer ik mijn werk voor Uitgeverij Ellessy, waar ik niet alleen redactiewerk verrichtte maar ook de PR verzorgde, zal missen. De tijd voor een nieuw begin is aangebroken! Mijn hoofd loopt over van nieuwe ideeën, genoeg om van “Boerenbedrog” een trilogie te maken.
Bent u ondertussen benieuwd geworden naar het boek? Dan zou u een kijkje kunnen nemen op www.harkemaconnie.blogspot.nl. Daar staat een uitgebreid verslag van het totale werkproces, wellicht als inspiratiebron voor andere schrijvers.