Agatahe Wurth
ISBN 978-90-8660-290-2
Prijs €
Aantal pagina’s
Verschijnt september 2015
Op een avond vieren Robert van Hout en zijn vrouw Céleste, een Belgisch fotomodel, met vrienden dat het manuscript van Roberts eerste boek, een thriller, door de uitgever is geaccepteerd. Robert drinkt te veel en Céleste is de Bob en bestuurt de antieke Minerva op de terugweg. In een scherpe bocht rijdt ze een man dood die zijn hondje, teckel Paddy, uitlaat. Ze stappen uit, kijken even en rijden dan door. Céleste neemt de teckel mee.
De man is Alfred Verschoor. Als hij lang wegblijft van de wandeling gaat zijn vrouw Emma hem zoeken en vindt hem in de berm liggen. Van Paddy geen spoor, vermoedelijk gewond geraakt en het bos ingevlucht, waarna gestorven. Politieonderzoek levert niets op.
Een half jaar later gaan Emma en haar buurvrouw Mariët naar de presentatie van Roberts boek in een literair café in de buurt. Emma koopt een door Robert gesigneerd boek. Er volgt een bizarre scène als de teckel van Céleste Emma ziet en buiten zijn zinnen raakt als zij hem even aait. Als Emma het voorval aan haar broer vertelt wordt zijn achterdocht gewekt en gaat hij met zijn vriend op onderzoek uit, allereerst naar de herkomst van het hondje, en komen ze uiteindelijk achter de waarheid.
Er is (nog) geen leesfragment beschikbaar.
Er is (nog) geen interview beschikbaar.
Recensie op Leesclub De Perfecte Buren
Het boekje “De Minerva Moord” van Agathe Wurth telt effectief 121 bladzijden van bescheiden formaat in ruime druk. Uit de titel krijgt de lezer associaties met een moord bij de gelijknamige Leidse studentenvereniging met een rijke en soms enigszins duistere historie. Het ligt echter geheel anders: de Minerva is in casu een antieke auto uit 1930.
Agathe Wurth heeft een aangename schrijfstijl waardoor het boekje gemakkelijk leesbaar is. De situatieschetsen zijn aardig en de karakters komen goed tot ontwikkeling. Het verhaal is echter nogal simpel en de plot is eigenlijk van meet af aan al duidelijk en voorspelbaar. Het einde van het verhaal is wel verrassend maar is meteen ook de Achilleshiel van het boekje. Wat zich in de laatste twee bladzijden afspeelt past geenszins bij het beeld dat de lezer zich heeft gevormd van de betrokkenen. Het is tamelijk onwaarschijnlijk dat een berekenend en van zichzelf overtuigd mens iets dergelijks zou doen. Maar goed, de façade van een mens zegt uiteraard niet alles, daarachter kunnen zich diep verborgen mysterieuze processen afspelen. Daarvan zijn voorbeelden te over. Het verhaal leende zich zeker voor een minder abrupt en subtieler uitgesponnen slotspel.
De titel van het boek “De Minerva Moord” is enigszins ongelukkig gekozen. Die doet veel spanning verwachten, doch er is in juridische zin helemaal geen sprake van een moord. Het moge voor de panikerende dader even zo voelen, maar het gaat om dood door schuld en doorrijden na een dodelijk ongeluk.
Het boekje is een aardig tussendoortje dat je in een mum van tijd uit hebt. Terwijl de plot vrij mager is, de titel misplaatst en het einde ongeloofwaardig, krijgt het boek dankzij de goede verhalende schrijfstijl van Wurth toch nog ternauwernood drie bleke sterren.
Geschreven door Charles Kuijpers
Recensie op LeesKost
De consequenties van een vluchtmisdrijf.
Plastisch chirurg Robert van Hout en zijn vrouw, fotomodel Céleste, vieren met vrienden dat Roberts eerste boek wordt uitgebracht. De maaltijd wordt royaal besprenkeld met alcohol. Céleste drinkt niet, zij zal rijden. Maar zij is niet gewend om te rijden in Roberts oldtimer: een heel bijzondere Minerva uit 1930. Het is donker, het regent, de zware auto vliegt uit de bocht. Céleste rijdt een man dood: Arthur, die zijn hond Paddy uitlaat. Robert en Céleste constateren verschrikt zijn dood en Robert besluit naar huis te rijden, wég te wezen, te zwijgen. Op aandringen van Céleste nemen zij de hond mee.
Céleste projecteert haar immense schuldgevoelens op de kleine teckel. Ze doopt hem Tax. Ze vertroetelt hem. Door de hond alles te geven wat zijn hartje begeert, heeft ze het gevoel dat ze de schuld ‘afkoopt’ die ze tegenover de weduwe heeft. Maar ze vergeet één belangrijk ding: Emma, Arthur’s vrouw, mist haar hondje enorm. Zijn lijk is niet gevonden maar ze gaat ervan uit dat hij gelijk met haar man stierf. Tot ze toevallig de presentatie bezoekt van Roberts boek en daar diens mooie jonge vrouw ziet met een teckel die sprekend op Paddy lijkt. Het beest herkent Emma meteen en komt jankend van blijdschap op haar af. Céleste maakt dat ze wegkomt met medeneming van Tax.
Agathe Wurth woonde en werkte lange tijd in het buitenland, in een pathologisch-anatomisch laboratorium waar ze interesse kreeg voor onnatuurlijke doodsoorzaken. Dit is haar vierde en laatste thriller. Voortaan wil ze zich toeleggen op het schrijven van kortere verhalen.
Zonder op de ontknoping van het boek vooruit te lopen zal het de lezer duidelijk zijn dat de kleine hond Paddy/Tax een grote rol gaat spelen in het ontrafelen van de zaak.
En daarmee zorgt een teckel ervoor dat er heel wat levens veranderen. Want baas Arthur vond de dood toen hij hem uitliet, maar weduwe Emma, Robert, Céleste en hun verschillende vrienden hadden nooit kunnen bevroeden dat het beestje zo belangrijk zou zijn in het vinden van de waarheid. Dit is de eerste thriller die ik lees waar het moordwapen een auto is en de ‘rechercheur’ een hond.
Het boek is niet razend spannend, maar wel onderhoudend. Geschikt voor een rustige vrije avond.
Vriendelijke thriller, genoeglijk en heel vaardig geschreven.
Geschreven door Marianne Janssen
Recensie op Bol.com
Robert van Hout en zijn vrouw Céleste raken in paniek als ze ’s nachts Alfred Verschoor aanrijden. Robert had te veel gedronken, Céleste bestuurde de grote Minerva, een oldtimer. Alfred blijkt dood te zijn en ze besluiten om er vandoor te gaan zonder de politie te bellen. Céleste neemt in een vlaag van medelijden het teckeltje van Verschoor mee naar huis. De dagen erna heeft Robert last van wroeging, maar als de maanden verstrijken, glijdt de gebeurtenis naar de achtergrond. Céleste is helemaal gelukkig met de teckel. Tijdens de presentatie van het boek dat Robert geschreven heeft, komen ze echter Emma, de vrouw van Alfred, tegen. Emma ziet het teckeltje, maar toch denkt ze niet dat dit haar hond is. Maar als ze het echtpaar voor de tweede keer tegenkomt, roept ze de teckel bij zijn echte naam. En dan begint Emma te vermoeden dat Robert en Céleste betrokken zijn geweest bij het ongeval van Alfred en de hond hebben gestolen. Agathe Wurth schrijft heldere misdaadromans. In makkelijk leesbare hoofdstukken wordt er naar een spannende ontknoping toegewerkt. Duidelijke personages met herkenbare karakters. Prettig geschreven met oog voor detail. Herkenbare beschrijvingen van plaatsen in Nederland en dat leest leuk!
Geschreven door Pien Burgersdijk
Recensie op Hebban
De naam Agathe Wurth zal bij thriller lezend Nederland en Vlaanderen niet direct een grote golf van bekendheid veroorzaken. Toch is deze in Rotterdam woonachtige auteur al vanaf haar kinderjaren bezig met schrijven van verhalen, zowel kort als lang. In 2005 verschijnt haar eerste misdaadroman nadat ze op een pathologisch anatomisch laboratorium gefascineerd raakte van onnatuurlijke doodsoorzaken.
‘De Minerva moord’, haar vierde misdaadroman is onlangs verschenen.
Robert van Hout en Céleste Vermeire zijn getrouwd, hebben met vrienden de avond doorgebracht en keren huiswaarts. Robert, succesvol plastisch chirurg, heeft teveel gedronken en zijn vrouw rijdt de Minerva uit 1930 door de stromende regen naar huis. In een scherpe en onoverzichtelijkbocht raakt ze ietwat uit de koers en rijdt de daar zijn hond uitlatende Alfred Verschoor aan. De man overlijdt ter plaatse en Robert en Céleste besluiten om door te rijden en de hond mee te nemen.
De politie onderzoekt het ongeluk maar de dader wordt niet gevonden. Voor Robert en Céleste begint een periode om in de relatief kleine Brabantse gemeente Sint Anthonis, het plotselinge bezit van de hond te verklaren zonder daarbij de relatie met het ongeluk te verraden. Een schier onmogelijke taak....
Van Agathe Wurth is bekend dat ze een feilloos oog heeft voor het observeren van mensen. Deze eigenschap komt haar goed van pas want in haar verhalen positioneert ze goed beschreven en uitgediepte personages. Ook in ‘De Minerva moord’ kan de lezer daar weer uitermate van genieten. Met de achtergebleven weduwe Emma Verschoor in de ik-vorm wordt haar radeloosheid na de fatale aanrijding op een beeldige wijze neergezet. Dit geldt overigens ook voor alle andere personages die een rol vervullen welke van belang is voor de essentie van het verhaal. Karakters beginnen vanzelf te leven, daar is weinig voorstellingsvermogen voor nodig.
Het spel van beredeneren en creatief denken is door Wurth op weergaloze wijze beschreven en wordt vanuit de diverse karakters in het verhaal gezet. Inclusief de radeloosheid, agressiviteit en de daaruit voortkomende driftbuien. Alles past naadloos in elkaar en maakt de lezer tegelijk uitermate nieuwsgierig naar het verdere verloop.
Door alle verschillende invalshoeken op de juiste plek in het verhaal te positioneren en de kunst om met relatief weinig woorden veel te vertellen, realiseert de auteur in nog geen 130 pagina’s een volledig kloppend verhaal. Een aanrader om met het werk van Agathe Wurth kennis te maken, mocht dat nog niet zijn gebeurd.
Eindoordeel: 4 sterren
Spanning: 3 sterren
Plot: 4 sterren
Leesplezier: 4 sterren
Schrijfstijl: 3 sterren
Originaliteit: 3 sterren
Psychologie: 4 sterren
Geschreven door Cees van Rhienen
Recensies op Boekenfilts
Op een avond vieren Robert van Hout en zijn vrouw Céleste – een Belgisch fotomodel – met vrienden dat het manuscript van Roberts eerste boek door de uitgever is geaccepteerd.
Robert drinkt te veel en Céleste is de Bob en bestuurt de antieke Minerva op de terugweg. In een scherpe bocht rijdt ze een man dood die zijn hondje, de teckel Paddy, uitlaat. Ze stappen uit, kijken even en rijden dan door. Céleste neemt de teckel mee.
De man is Alfred Verschoor. Als hij lang wegblijft van de wandeling, gaat zijn vrouw Emma hem zoeken en vindt hem in de berm liggen. Van Paddy geen spoor, vermoedelijk gewond geraakt en het bos ingevlucht. Politieonderzoek levert niets op.
Een half jaar later gaan Emma en haar buurvrouw Mariët naar de presentatie van Roberts boek in een literair café in de buurt. Emma koopt een door Robert gesigneerd boek.
Er volgt een bizarre scène als de teckel van Céleste Emma ziet en buiten zijn zinnen raakt als zij hem even aait. Als Emma het voorval aan haar broer vertelt, wordt zijn achterdocht gewekt en gaat hij met zijn vriend op onderzoek uit.
Allereerst naar de herkomst van het hondje en uiteindelijk komen ze uiteindelijk achter de waarheid.
Geschreven door Kel Koenen
Er is (nog) geen extra informatie beschikbaar.