Niets is belangrijk

Niets is belangrijkKrijn van der Heijden
ISBN 978-90-8660-331-2
Prijs € 16,95
Aantal pagina’s
Verschijnt voorjaar 2017

Psychiater en psychotherapeut Pirotti geeft assertiviteitstrainingen.Tijdens een communicatieoefening hoort hij Rudolf, één van zijn cursisten, fluisteren dat deze een moord heeft zien plegen. Als Rudolf bij de tweede bijeenkomst van de training niet komt opdagen, gaat Pirotti op onderzoek uit en ontdekt hij dat Rudolf dood is.

In Rudolfs huis wordt Pirotti duidelijk dat deze man er een bijzondere hobby op na hield, waarmee hij bepaald geen vrienden maakte. Voor Pirotti is het al snel duidelijk dat Rudolf is vermoord. Maar zijn eigen verleden beïnvloedt het onderzoek. Want de rechercheur die de dood van Rudolf onderzoekt wil hem als ex-gedetineerde niet geloven en concludeert al snel dat Rudolf een natuurlijke dood is gestorven. Pirotti staat er uiteindelijk alleen voor om uit te zoeken wat er is gebeurd. Hij brengt daarmee zichzelf in gevaar. Zijn onderzoek leidt tot één van de merkwaardigste diagnoses in zijn medische carrière. En hij zal al zijn professionele en persoonlijke vaardigheden moeten inzetten om het er levend vanaf te brengen.

Niets is belangrijk is een vlot geschreven psychologische thriller, die zich afspeelt in en rond Arnhem en biedt een inkijkje in de wereld van de psychotherapie, met een even spannende als onverwachte ontknoping.

Rudolf stem werd zachter en hij keerde al pratend steeds meer in zichzelf. Alsof hij in trance raakte. Zijn ogen waren naar binnen gericht. Zo noem ik dat tenminste. Ik ken dat verschijnsel van sommige psychiatrische patiënten, die in een wereld leven die alleen maar van henzelf is, en waarin geen ander mens kan doordringen. Hun ogen kijken wel, maar zien niets van de omgeving. Het lijkt alsof zij alleen maar datgene zien dat ze aan het zeggen zijn. Ik vroeg me af of Rudolf soms ook een psychiater nodig had.
‘Ik liep door het dorp,’ zei hij. ‘Er was een huis waar licht brandde. De tuin was donker, maar ik zag hoge verlichte ramen. Heel hoge ramen, waar een trap achter was. Het was een hoog huis...’
Annemiek voelde de aandacht van zich afglijden. Zij keek in mijn richting en fluisterde: ‘Moet ik dan niet samenv...’
‘Stil!’ siste ik terug, waarop zij verontwaardigd voor zich uit keek.
‘Wat ik daar heb gezien,’ zei Rudolf, ‘dat is...’ Hij liet zijn hoofd op zijn gevouwen handen zakken en snikte. De stilte in de zaal was geladen met spanning.
‘Wat heb je gezien, Rudolf?’ Het was Annemiek. Haar schelle stem klonk als een pistoolschot.
De betovering was voorbij. Rudolf vloog overeind van zijn stoel. Hij gluurde verdwaasd om zich heen alsof hij zich nu pas de aanwezigheid van de anderen realiseerde, keek toen naar mij om en werd vuurrood.
‘Ik... ik doe het niet,’ zei hij. ‘Ik doe niet aan dit spelletje mee.’ Hij keek smekend naar mij.
‘Het is goed, Rudolf,’ zei ik, terwijl ik hem bemoedigend op de schouder klopte. ‘Arjan, zou jij Rudolfs plaats willen innemen?’
De luisteroefening ging nu vlot van start. Arjan vertelde – hoe kan het anders – over zijn computerwerk. En Annemiek vatte samen. Deze vrouw had volgens mij helemaal geen assertiviteitscursus nodig. Hoogstens een beetje aandacht. De groep ging op in de oefening en het voorval met Rudolf was snel vergeten.
Maar niet door mij. Want ik was heel dicht bij hem geweest toen hij zijn hoofd op de tafel legde en ik had kunnen verstaan wat voor de anderen niet te horen was geweest.
‘Wat ik daar heb gezien,’ had hij gefluisterd, ‘dat is... een moord’.

1. Gefeliciteerd met je thrillerdebuut! In welke opzichten verschilt dit van wat je eerder hebt geschreven?
‘Niets is belangrijk’ is mijn eerste echte thriller/misdaadroman. In sommige van mijn vorige romans (vooral in Gistende kokosnoot’) komen ook al wel misdaadelementen naar voren, maar daarin voert toch de psychologie de boventoon. Mijn hoofdpersonen daarin zijn meestal gewone, alledaagse mensen, die in omstandigheden verzeild raken waarin zij ongewone dingen doen. De verhaallijnen vloeien voort uit wat hun overkomt, hoe ze daarop reageren en gedwongen worden om keuzes te maken.
‘Niets is belangrijk’ is in die zin anders, dat de personages iets minder alledaags zijn. De hoofdpersoon is een redelijk succesvolle psychiater, echter met een justitieel verleden: fietser overleden met alcohol in het spel. Hij komt op het spoor van een vermoedelijke moord en voelt zich genoodzaakt om die tot op de bodem uit te zoeken. Ook de andere personages in het verhaal zijn niet alledaags, zeker niet de persoon die uiteindelijk de dader blijkt te zijn.
En uiteraard draait de plot hoofdzakelijk om een moord en andere misdaden.

2. Wat trekt je zo aan in de psychotherapie/psychologie?
Om te beginnen vanuit mijn studie andragologie/staats- en bestuursrecht. Daarin zat veel (sociale) psychologie en in dat verband heb ik een opleiding en training tot counselor (hulpverlener bij problemen en vragen met emotionele en psychosociale achtergronden) gevolgd.
Verder heb ik in mijn loopbaan daarin ook jarenlang gepraktiseerd. Ik sprak in dat verband met individuele ambtenaren met stressproblematiek, negatieve gevoelens ten opzichte van werk en leiding, depressieve gevoelens etc. Ook heb ik vanuit de Bestuursacademie tal van meerdaagse managementtrainingen verzorgd voor ambtelijke doelgroepen, zoals directeuren van sociale diensten, hoofden openbare werken, opsporingsambtenaren en financiële controllers.
De psychologie was dus (ik ben intussen met pensioen), naast het juridische, mijn vak.

3. Hoe is Niets is belangrijk ontstaan?
Het eerste idee is al lang geleden ontstaan, namelijk tijdens één van de managementtrainingen. Een deelnemer maakte zich erg druk over een detail uit zijn werkpraktijk. ‘Maar dat is belangrijk!’ riep hij uit. Mijn co-trainer maakte toen de opmerking ‘Niets is belangrijk, man!’. Die zin heb ik toen in mijn oren geknoopt.
Later las ik over het Boeddhisme en over de Stoïcijnen, waar vergelijkbare gedachten voorkomen, en bedacht ik dat er een roman in kon zitten. Ik ben toen begonnen met een verhaal met als inspiratie mijn cursuspraktijk, dat vervolgens een tijd is blijven liggen. In de jaren negentig ben ik ermee verder gegaan, maar door drukke werkzaamheden kwam ik er niet veel aan toe. In de eerste jaren van deze eeuw heb ik een aantal andere boeken geschreven. Pas na 2010 heb ik het verhaal weer opgepikt en verder uitgeschreven.
Voor mijn romans (bij vakliteratuur en studieboeken ligt dat anders) maak ik altijd een omschrijving van het idee en een globale opzet van de intrige, de hoofdpersonen en de tijdlijn. De romanpersonen krijgen al schrijvende een diepere inhoud.

4. Wat kunnen we na Niets is belangrijk van je verwachten?
Er ligt momenteel een tweede misdaadroman bij de uitgever, ‘Dode moordenaars’. Ben benieuwd of hij hem wil uitgeven.
Momenteel werk ik aan een nieuwe psychologische roman, met als werktitel ‘Het kind in mij’. Het is de vraag of die in het fonds van Ellessy zal passen.

Lezers-recensie op Hebban

Intrigerend, spannend, knap uitgewerkte personages en een verhaal dat zich met een denderende vaart aan de lezer openbaart ... Wat kan je als thrillerlezer nog meer verlangen ? Oh ja, verrassende plotwendinen : check!

Als schrijver is van der Heijden niet aan zijn proefstuk toe en dat is te merken. Ook al is het reeds een aantal boeken op je naam hebben geen garantie voor een indrukwekkende thriller.

Maar wel voor van der Heijden.

Vanaf de intrigerende proloog neemt de auteur de lezer mee in een onwaarschijnlijk knap opgebouwd verhaal met sterk psychologische inslag, waarbij sommige dingen weliswaar - mede door de proloog - nog voor het einde op hun plaats vallen, maar wel zonder afbreuk te doen aan de kwaliteit van het boek.

Integendeel zelfs!

Het komt ten goede aan de sterke uitwerking van de personages en van der Heijden heeft nog meer dan voldoende plotwendingen en verrassingen in petto om enige teleurstelling bij de lezer te voorkomen.

Een onwaarschijnlijk straffe psychologische thriller en een heel knap thrillerdebuut!

5 sterren.

Geschreven door Koen Chevalier


Lezers-recensie op Hebban

Niets is belangrijk is een titel die mij na het dichtslaan van het boek gelijk tot nadenken zet, voor mij is namelijk alles in het leven belangrijk. Het boek heeft een omslag bestaande uit bergen waarin ogen verwerkt zijn die wanhoop uitstralen.
Het verhaal start met een proloog uit 1981, hierin worden twee persoonlijkheden neer gezet die mij gedurende het hele verhaal gevolgd zijn, continu vroeg ik me af welke personen in het heden deze personen zouden kunnen zijn. Het betrof hier een meisje van 8, gewend alles te krijgen wat ze wil, last van jaloezie en een jongen van 12 die door het meisje gebruikt wordt om zelf alle aandacht te krijgen.
Het verhaal is grotendeels geschreven vanuit de ik-persoon Ramon Pirotti, de psychiater die momenteel alleen maar assertiviteitscursussen geeft. Hij vertelt over zijn zoektocht naar de moord die een van zijn cursisten heeft zien gebeuren. Deze man, Rudolf genaamd leefde toch wel een eigenaardig leven. De voelsprieten van Pirotti blijken echter te kloppen en hij besluit zelf op jacht te gaan als hij vindt dat de politie hem niet serieus neemt.
Terwijl Pirotti op onderzoek uit gaat gebeurt er ondertussen ook nog iets vreselijks met zijn dochter Corinne die hij sinds de scheiding van zijn vrouw Josien al langere tijd niet heeft gezien. Josien weet zich geen raad en zoekt als een kat in het nauw contact met haar ex die van origine arts is. De relatie tussen Pirotti en zijn ex krijgt door deze gebeurtenis een positieve wending.
Het verhaal draait veel om het werk van Pirotti als psychiater, omdat ik werkzaam ben als psychiatrisch verpleegkundige is dit voor mij wel bekende kost maar ik kan me voorstellen dat het soms als wat langdradig wordt ervaren. De kennis van psychiatrische ziektebeelden maakt het lezen voor mij prettiger. In mijn ogen is Niets is belangrijk een boek wat vooral boeiend is voor lezers die interesse hebben in psychiatrie en hypnose. Het is niet de spanning die de boventoon voert maar vooral de psyche van de hoofdpersonen die de aandacht krijgt.
Halverwege het verhaal zakte voor mij de spanning wat weg, de beschrijving van wat Pirotti allemaal deed en beleefde had wat mij betreft iets minder gemogen, ik verloor hierdoor af en toe mijn aandacht.
De schrijfstijl is eenvoudig en makkelijk leesbaar, je vliegt als het ware door het boek. Waar ik normaal gesproken niet snel kies voor een verhaal vanuit de ik-persoon geschreven, vond ik het in dit boek niet storend.
De plot was voor mij deels verrassend, ik volgde een spoor wat klopte maar daarbij kwam er nog een aanvulling die ik niet aan had zien komen.

Schrijfstijl: ***
Originaliteit: ***
Spanning: ***
Psychologie: ****
Leesplezier: ***
Plot: ***

Niets is belangrijk krijgt van mij een mooie drie sterren.

Geschreven door Bianca


Recensie op LeesKost

Het wordt Pirotti niet eenvoudig gemaakt. Als hij sporen vindt worden ze verwijderd. Als hij zijn ‘prooi’ te dicht nadert, neemt deze hem zo hardhandig te grazen dat hij in het ziekenhuis belandt. De psychiater moet steeds vaker een beroep doen op de hem ooit geleerde mantra’s van een zen-leermeester die hem leerde hoe hij de stress van zich af moest zetten: Concentreer je tot je mij ziet. En zeg dan ‘Niets is belangrijk. Kom los van jezelf en houd je bezig met het universele’. Disidentificatie heette dat. Pirotti kan niet meer zonder. Want niet alleen zit de misdaad hem op de hielen, het lijkt wel of zelfs de politie hem openlijk tegenwerkt. Waar ligt die bron van afkeer jegens hem?

Het is aan de lezer verder te spitten aan de hand van de auteur. Hij biedt een kijkje in de wereld van de psychotherapie – tikje soft, veel onderhuids gekonkel – maar de lezer komt er wel uit. Een aardige en puur ‘Hollandse’ misdaadroman, dit omdat alles uit en te na wordt beredeneerd en uitgeplozen.

Daar moet je van houden. Wat mij betreft had dit boek wel wat dunner gemogen.

Geschreven door Marianne Janssen


Biblion-recensie op de Boekensalon

Een patiënt vertelt de Arnhemse psychiater en psychotherapeut Pirotti dat hij een moord heeft zien plaatsvinden. Korte tijd later is deze patiënt dood. Pirotti vermoedt dat het om moord gaat, maar de politie gaat daarin niet mee. Pirotti doorzoekt de woning van de dode man en ontdekt dat deze van gluren en afpersen zijn broodwinning had gemaakt. Maar dan wordt hij neergeslagen en belandt hij in het ziekenhuis. Maar nog steeds neemt de politie hem niet serieus. Als de vrouw op wie hij verliefd is geraakt dood wordt gevonden – zelfmoord zegt de politie – is voor Pirotti de maat vol en doet hij op zijn eigen manier verder onderzoek. De hoofdpersoon gebruikt hierbij zijn kennis als psychiater en ook hypnose. Dit geeft de roman een goede en interessante inkijk in de psychotherapie en in wat de therapeut vermag. De schrijver past dit op knappe wijze naadloos toe in zijn spannende verhaal, vooral door de manier waarop hij zijn vermeende belager behandelt. Minder overtuigend is de rol van de vrouwelijke kwade genius. En een beperking van het aantal pagina’s had de roman sterker gemaakt. Thrillerdebuut van de auteur.


Lezersrecensie op Hebban

De thriller opent met een opmerkelijk scène. Het is wel even omschakelen om in de dromerige omschrijvingen van de auteur te komen, maar na enkele pagina’s is dat al voorbij. Niets is belangrijk begint en voor je het weet zit je middenin het verhaal.

Van der Heijden is ongelooflijk bekwaam in een balans vinden tussen psychologie en fictie. Hij weet duidelijk waar het over gaat en brengt al zijn kennis prachtig over door middel van zijn fascinerende hoofdpersonage. Pirotti is een man die de dingen neemt zoals ze zijn. Met enige (zwarte) humor, werkt hij zich door levensbedreigende situaties heen. Hij is intelligent, een man die gevoelig is voor de dingen die juist niet gezegd worden en dat maakt Niets is belangrijk een boek als geen ander.

Psychologie voert de boventoon, maar ook relaties zijn een belangrijk onderdeel. Pirotti is een vrijgezelle man die een vrij eenzaam leven leidt, maar door zijn vriendelijkheid, zijn doortastendheid en zijn humor, is het een hoofdpersoon waar je vrijwel direct van gaat houden. Ook de overige personages zijn levendig vormgegeven. Het zijn echte mensen, met echte zwaktes. Ook Pirotti’s grootste tegenstander is er een waar je op den duur van gaat houden.

Niets is belangrijk is een pageturner met een ijzersterk plot. Maar voordat we daar aankomen, mogen we eerst genieten van het bijzondere verhaal. Er is ruimte voor de lezer om na te denken, zelf te analyseren, de personages ook eens onder de loep te nemen en om zich keer op keer te laten verrassen. Er wordt voldoende tijd genomen om de personages te laten groeien, om relaties te ontwikkelen en om in het verleden van de personages te duiken. Hierdoor ontstaat er niet alleen een uiterst spannend verhaal, maar er wordt ook structuur gegeven aan de onderste lagen. Niets is belangrijk zit zonder twijfel goed in elkaar.

Schrijftechnisch is er niks op aan te merken, er is voldoende research gedaan om psychoanalyse over te brengen op de lezer, maar al die research zit het verhaal niet in de weg. Sterker nog: het komt het verhaal ten goede!

Niets is belangrijk is een prachtig thrillerdebuut van een auteur die zijn kennis op heldere wijze kan overbrengen. Het heeft alle elementen die een thrillerliefhebber hoopt te vinden in een boek. Je verdrinkt erin, je mag nadenken en als het verhaal voorbij is, leg je deze debuutthriller met een lach en een traan weg.

5 sterren

Geschreven door Jacky Overmeen