| Boek | Leesfragment | Interview | Recensies | Meer |
Recensies
Op een dag gaan Ruth en Clarisse met de trein naar Amsterdam. Op de weg terug stopt de trein voor een rood licht en kan voorlopig niet verder rijden. Een aantal uren vol angst, zorg, donkerheid en vooral ijzige kou gaan voorbij. De mensen in de coupé van Ruth en Clarisse leren elkaar kennen en helpen elkaar waar mogelijk. Na een lange tijd worden ze gered en meegenomen naar een sporthal. Iedereen in de coupe heeft andermans adres en telefoonnummer opgeschreven. Na een tijdje haalt de vader van Ruth de beide dames op, maar ook coupégenoot Jelle gaat mee. Hij blijft die nacht logeren bij de ouders van Ruth. Ruth wordt opgehaald door haar vriend André, die ze gek genoeg niet kon bereiken per mobiele telefoon.
De scheiding wordt uitgesproken, Clarisse krijgt na lange tijd weer werk en uiteindelijk een eigen huis. Ze heeft contact gehouden met Jelle, die ook gescheiden is. Het klikt goed tussen hen beiden, maar ook Ruth heeft haar oog op Jelle laten vallen. Ze is er achter gekomen dat haar relatie niet dat was, waar ze van gehoopt had en ze wil wraak. Maar Jelle heeft geen oog voor haar.
De relatie tussen Clarisse en Jelle verstevigt nadat Ton hen beiden heeft betrapt tijdens een omarming. Jelle wil dat Clarisse bij hem komt wonen, uiteraard samen met haar dochtertje. En Ton, die Clarisse het leven eerst vooral zuur probeerde te maken door hun dochtertje zo vaak mogelijk bij zich te eisen, heeft hier ineens niet meer zoveel zin meer in. Hij heeft ook een nieuwe relatie en heeft de wraak, waar hij zo vastbesloten over was, niet meer zo nodig.
Wat een leuk boek! Maar goed, het is dan ook van Gerda van Wageningen, dus bijna een zekerheid op een leuke roman. Het verhaal is prettig beschreven, goed gezien door de ogen van Clarisse, die het zeer zeker niet gemakkelijk heeft in haar leven. Een mooi gedeelte van het verhaal is ook het stuk in de trein, waar je voelt hoe angstig de donkerheid, de kou en vooral de onzekerheid kunnen zijn.
Het enige dat ik jammer vind is dat Gerda niet iets meer is ingegaan op de achtergrond van Ton. Ik had graag meer gelezen over zijn strenge ouders, zijn leven zonder Clarisse, zijn tijd met hun dochtertje en zijn ergernis hierover. Het is toch een belangrijk onderdeel van het verhaal.
Heerlijk gelezen. Goed verhaal. Dank je wel, Gerda van Wageningen!
Kirstin Rozema
Recensie NBD/Biblion
Clarisse heeft het moeilijk met haar streng gelovig opgevoede man Ton, en dan vooral met zijn zeer overheersende en kleinerende gedrag. Zo mag Clarisse sinds de geboorte van hun nu tweejarig dochtertje Valerie van hem het huis niet meer uit. Met de hulp van haar beste vriendin Ruth en haar ouders verlaat Clarisse hem uiteindelijk, al levert de (v)echtscheiding wel veel problemen en verdriet op. Ruth kampt eveneens met de nodige relatieproblemen. Om er in de dagen na Nieuwjaar eens uit te zijn, gaan de vriendinnen samen op pad. Op de terugreis staat de trein langdurig stil voor een rood licht. Door een grote elektriciteitsstoring zitten de gestrande reizigers heel wat uren opgesloten in een volle, ijskoude en pikdonkere treinwagon, al smeedt dat wel banden, zoals met medereiziger Jelle. De eenvoudige plot is enigszins voorspelbaar en de stijl komt wat oubollig over. Het verhaal leest vlot weg, hoor, maar iets meer psychologische diepgang en minder louter beschrijving van gebeurtenissen had toch wel gemogen. Voer voor romantische zielen! Normale druk. – Patricia Moons