| Boek | Leesfragment | Interview | Recensies | Meer |
Recensies
Recensie door Boekenbijlage
Ingrid Mulder (1971) is geboren en getogen in Drenthe. Na haar studie rechten in Groningen verhuisde ze naar het westelijke deel van het land. Naast haar baan als jurist, heeft ze een eigen tekstbureau. In 2009 maakte ze met de politieroman De boogschutter haar debuut als schrijfster. In 2011 kwam haar eerste boek voor kinderen uit: Het Ministerie van Zeer Geheime Zaken en het Verloren Legioen is het derde boek van Ministerie-serie.
Broederdienst begint wanneer een ambulancebroeder wordt neergestoken. Een week eerder was hij samen met een collega ook al het slachtoffer van geweld. Door de moord ontstaat in de stad van Sjaak Bijl de nodige commotie. Geweld tegen hulpverleners kan niet worden gepikt. Bovendien is er een plaatselijke politicus die de gebeurtenissen breeduit meet en gebruikt voor zijn eigen campagne. Maar zijn zijn motieven wel helemaal zuiver? Wat is zijn connectie met de relschoppers die de hulpverlener hebben aangevallen?
Sjaak wordt door de journalist Arend Meijer betrokken bij diens onderzoek naar de politicus. Helemaal wanneer de daders het zelfs op haar eigen huis voorzien lijken te hebben. Maar wordt haar blik daardoor niet afgeleid van de eigenlijke moordzaak?
In het begin van het boek wisselt het perspectief tamelijk willekeurig per hoofdstuk: Politieagente Sjaak Bijl, politicus Govert Brands en snotjoch met problemen Sjors Draaij. Zij zijn drie spillen in het verhaal en dus is het zaak om hen alle drie te leren kennen en een idee te krijgen van hun belangen. Bij het kennismaken met deze hoofdpersonen en hun collega’s, vrienden en medewerkers, valt onmiddellijk een ding op: schrijfster Mulder is dol op namen met een s en/of een j: Jacqueline (Sjaak), Sjors, Stijn, Moresteijn.
Alle namen met een s, die ook enigszins op elkaar lijken en dat werkt in de eerste hoofdstukken verwarrend. Maar dit is dan ook het enige echt storende aan Broederdienst. Het heeft alle ingrediënten die een misdaadboek nodig heeft: een enthousiaste agent, die persoonlijk betrokken raakt bij het probleem; een actueel thema; een tweede verhaallijn, over een gedreven politicus, die aan het eind aansluit bij de eerste verhaallijn; en niet te vergeten een stukje spanning.
Wat Broederdienst verder leuk maakt om te lezen, is dat Mulder er een gezonde dosis humor aan het verhaal heeft weten toe te voegen. Een voorbeeld is dat de technische dienst van de recherche licht gefrustreerd raakt doordat mensen zoveel van hen verwachten doordat zaken in CSI-televisieseries altijd binnen een uur opgelost kunnen worden, waar zij een aantal dagen toch nodig hebben om een paar pillen te analyseren. Maar ook de puberzoon van Sjaak wordt grappig beschreven: precies een echte tienerjongen met beperkte interesse, maar met eeuwige eetlust.
De eerste hoofdstukken waren al leuk, maar naarmate de spanning toenam en de verhaallijnen bij elkaar kwamen, werd Broederdienst nog moeilijker weg te leggen. Je wilt dat Sjaak, die je als lezer steeds beter hebt leren kennen, de daders te pakken krijgt en de zaak oplost.
Geschreven door Felice Beekhuis
Recensie door Boekennieuws
‘Broederdienst’ is een boek van deze tijd. Ingrid Mulder gebruikt namelijk een actueel thema: agressie tegen hulpverleners. Ook passeren realistische problemen zoals: politiediensten die langs elkaar werken, een actieve journalist die zelf op onderzoek uitgaat, drugs, gokken en racisme. Daarnaast het fenomeen van een raadslid die alles gebruikt, wat zich in zijn stad afspeelt, om zijn campagne, om wethouder te worden, sterker kan maken.
Het verhaal is spannend maar komt ietwat traag op gang. Veel personen en hun belangen worden beschreven. Daardoor lijkt het in eerste instantie onoverzichtelijk maar eenmaal in de ban van het politieonderzoek, aanleiding een neergestoken ambulancebroeder, dat uitgevoerd wordt door de vrouwelijke rechercheur Sjaak en haar mannelijke collega Stijn wordt het boeiend en spannend. Naast het onderzoek spelen persoonlijke problemen van Sjaak zoals een goede verhouding tussen werk en gezin te vinden ook een rol. Ook haar relatie krijgt het te verduren.
Ingrid beschrijft op meerdere momenten kleine details van de persoon en omgeving waardoor de verhaalsfeer goed tot zijn recht komt. – “Van Abelen” zei de man. Hij stak geen hand uit. “Jullie hadden iets te vragen?” Hij ging wijdbeens naast ze staan duidelijk niet van plan om het gesprek ergens anders voort te zetten dan midden in de werkplaats. –
Het boek leest prettig en het verhaal zou echt gebeurd kunnen zijn.
Het is een realistisch, geloofwaardig en onderhoudend politieverhaal. ‘Broederdienst’ krijgt een plekje in mijn boekenkast!
Geschreven door Ine Andreoli.
Recensie de Boekensalon
Als een ambulancebroeder wordt neergestoken, roept dat heftige reacties op. De politie ontdekt dat de man al eerder slachtoffer van geweld was, maar na onderzoek blijkt er meer aan de hand te zijn. Deze politieroman speelt in op de realiteit: geweld tegen hulpverleners. Politievrouw Sjaak probeert intussen te schipperen tussen haar werk en haar gezin. Als er een aanslag op haar huis wordt gepleegd, is dat helemaal moeilijk. Intussen maakt een politicus gebruik van de onrust om meer stemmen binnen te halen. Het verhaal is tamelijk ingewikkeld, veel personages en verschillende belangen maken het nog onoverzichtelijker. Wel komt het verhaal heel realistisch over: politieafdelingen die naast elkaar werken, journalisten die zelf op onderzoek uitgaan, drugs en racisme. Als de lezer doorzet, ontdekt hij een spannend en geloofwaardig politieverhaal.
Recensie The S Word
In Broederdienst komt een actueel thema aan bod: hulpverleners die te maken krijgen met agressie in hun werk. Agressie dat tegen hen gericht is en dat in sommige gevallen hen hindert hun werk te doen. Het verhaal begint met de moord op een ambulancebroeder en al snel blijkt dat deze man een week eerder ook al is lastig gevallen tijdens zijn dienst. Er wordt een onderzoek gestart en als lezer duik je mee het onderzoek in. Naast deze verhaallijn lijkt er nog een ander verhaal te zijn: dat over een bekende politicus uit de stad. Vooral in het begin is het als lezer nogal een kwestie van schakelen tussen de twee – op het eerste oog – afzonderlijke verhaallijnen. De politicus grijpt de gebeurtenissen aan om zijn positie in de campagne sterker te maken, maar meer samenhang lijkt er niet te zijn. Gaandeweg in het verhaal wordt beetje bij beetje duidelijk dat er toch meer aan de hand is. Is er opzet in het spel? De gebeurtenissen in de stad lijken wel erg goed te passen in het promotieplaatje van de politicus. Of dat nog niet genoeg is, blijkt dat het politiewerk van Sjaak privé zijn tol eist. Vanaf het moment dat het duidelijk wordt dat deze verhaallijnen toch ergens met elkaar verbonden zijn, is het lastig het boek nog weg te leggen. Samen met de rechercheurs Sjaak en Stijn duik je in de zaak en zoek je naar nieuwe informatie. Wanneer Sjaak op persoonlijk vlak wordt geraakt in de strijd van de relschoppers is ze vastbesloten: ze zal de dader vinden! Niemand valt haar – of haar familie – persoonlijk aan.
Broederdienst is een spannend verhaal dat gematigd op gang komt. Al wordt er al vrij snel een moord gepleegd, de actie en onderhuidse spanning volgt pas later. Toch bewijst het kabbelende begin de verhaallijn een grote dienst: de rustige opbouw in het verhaal maakt het verhaal geloofwaardiger. Bij politieonderzoek zijn de eerste momenten nu eenmaal niet de meest spannende. Pas als er steeds meer bewijzen op tafel komen, sluit het net zich langzaam om de daders en neemt de spanning van “de boeven pakken” toe. Tijdens de eerste hoofdstukken kon ik dan ook prima het boek naast mij neerleggen. Naarmate de zoektocht vorderde, nam de spanning dusdanig toe dat ik gewoon moest weten hoe de vork nu in de steel zat. Het boek kon ik toen pas echt wegleggen, nadat ik het ook daadwerkelijk helemaal uit had.
Al met al is Ingrid Mulder er met succes in geslaagd om een actueel thema in een spannend politieroman te verwerken.
Door Irene Kalsbeek
4 / 5 stars