Dossier Trapani

Recensies

Recensie door Leesclub De Perfecte Buren

Cover
Op de cover staat een verlicht toetsenbord van een computer met daarboven de titel ‘Dossier Trapani’. Het ontwerp doet denken aan een cursusboek Word Perfect uit 1995. De cover vind ik niet echt tot de verbeelding spreken. Ik geef de cover een 5.

Conclusie
‘Dossier Trapani’ is in mijn ogen een boek in de categorie ‘voor tussendoor’. Geschikt voor een lange treinreis of ergens in de wachtkamer. Het is in ieder geval niet een verhaal om lekker voor thuis te blijven. Hoewel Herman Vemde flink de vaart zet in het verhaal door direct bovenop de actie te springen, blinkt het vooral uit in losse eindjes en dode sporen. De karakters blijven bijzonder eendimensionaal, de dialogen zijn niet overtuigend en soms onwaarschijnlijk en het lijkt alsof de schrijver geen échte hoofdpersoon kon kiezen.

Hoewel de back cover suggereert dat het om Ed Evers, de makelaar, lijkt te gaan, vind ik de Krab meer een hoofdpersoon dan Ed. De namen van diverse karakters vind ik inspiratieloos: ‘Paolo’ (maffia), ‘de Krab’ en ‘Koekiemonster’ en ‘de Bochel’ (‘hitman’ van de maffia). De rol van de vrouw van Ed is nogal onduidelijk en de schrijver springt meer dan eens van de hak op de tak.

Ook al is het snel geschreven en zijn er een aantal ‘spannende momenten’, toch mist ‘Dossier Trapani’ een echte kop en een staart. De plot is zwak en onwaarschijnlijk (hoewel dat laatste uiteraard geen spelbreker hoeft te zijn) en de afronding is slordig. De stijl van Herman Vemde is wel prettig leesbaar, waardoor het niet onaardig is als tijdverdrijf.

Beoordeling
‘Dossier Trapani’ kan dienen als luchtig leesvoer tussendoor, wanneer je niet al te hoge verwachtingen hebt. Prima geschreven, maar het ontbeert diepgang en plot. Teveel losse eindjes, weinig verdieping van de karakters en in het algemeen weinig focus (op hoofdpersoon). Ik geef het boek 2 sterren.

Geschreven door Chester Gerritse

Fraaie recensie van Dossier Trapani verscheen in het Eindhovens Dagblad van 14 juli j.l.

Recensie Ine Jacet

Ed Evers is makelaar maar verre van succesvol. Hij is eigenaar van een verlopen kantoor en een faillissement dreigt. Hij is dan ook erg blij met de verkoop van een restaurant aan een aantrekkelijk vrouw genaamd Jessica Dijkstraten. Ed Evers weet niet dat Jessica betrokken is bij witwaspraktijken. Het restaurant ‘De Dommelhoeve’ wordt doorverkocht aan een investeringsmaatschappij.
Een ander belangrijk personage in Dossier Trapani is De Krab, hij is een grote ‘drugsbaron’ en maakt de dienst uit in grote delen van Zuid-Nederland. Hij doet zaken met de Italiaanse maffia, zij willen meer drugs en verwachten dat De Krab deze met voorrang aan hen levert. De politie is de onderwereld op het spoor en dan duikt ook de naam van Ed Evers, de makelaar, op. Houdt hij zich bezig met louche zaken? De rechercheurs denken van wel waardoor Ed Evers, een brave, opportunistische burger, buiten zijn wil betrokken raakt bij een onderzoek. De politie heeft een dossier waarin ook zijn naam voorkomt: Dossier Trapani..
Eerdere boeken van Herman Vemde kenmerken zich door: vaart, actie en spanning. Bij Dossier Trapani is dit eveneens het geval. Ed Evers, de makelaar, komt uit de verf als een opportunistische man die smelt zodra hij het decolleté ziet van de gehaaide Jessica Dijkstraten. Hij is goedgelovig en behoorlij k naïef. Het huwelijk en het hoe en waarom van de relatie met zijn vrouw komen summier uit de verf.
Herman Vemde schetst ook andere personages zoals De Krab. Hij is een wrede koning van de drugswereld maar bezoekt wel elke week zijn oude moeder om met haar te gaan wandelen. Hierdoor wordt hij overigens niet sympathieker, hij heeft wel de directeur van het verzorgingshuis in zijn tang. Dan is er nog een ‘killer’genaamd Koekiemonster die nergens voor terug deinst. Hij is gelieerd aan de Italiaanse maffia. Het zijn personages met weinig schuldgevoel of moreel besef.
Het verhaal heeft vaart en gebeurtenissen volgen elkaar in rap tempo op. De kracht van dossier Trapani zit hem niet zozeer in de uitdieping van karakters of onderlinge relaties maar in actie, vaart en afwisseling.
Ed Evers wordt slachtoffer van het gegeven dat persoonsgegevens tegenwoordig voor het oprapen liggen. Dit onderdeel van het verhaal wordt niet echt uitgediept met achtergrondinformatie en is niet het meest belangrijke element van dit boek. De hoofdlijn is – naar mijn smaak – meer voorbehouden aan elkaar bestrijdend gajes en het gegeven dat een brave burger hiertussen vermalen wordt.
Dossier Trapani is spannend. Het heeft vaart en staat garant voor enkele uren ontspanning, leesplezier en de wil om verder te lezen. Goed voor drie sterren.

Recensie Crimezone

Er zijn al heel wat boeken geschreven over de beperkte privacyrechten van burgers. Zo schreef Charles den Tex over identiteitsroof in CEL (2008) en deed Joseph Finder dat over bedrijfsspionage in zijn boek Paranoia (2004). De Nederlandse schrijver Herman Vemde beschrijft in Dossier Trapani het gevaar van het opslaan van privégegevens in grote databanken. Het aantal bladzijden dat Vemde in zijn zevende thriller gebruikt, is wellicht wat aan de kleine kant om daadwerkelijk stil te staan bij dit zeer actuele thema. Dat de overheid, de politie, grote commerciële groepen en zelfs je eigen werkgever alles over je te weten kunnen komen, is beangstigend. Nu zullen deze partijen misschien geen kwade bedoelingen hebben, maar persoonlijke gegevens kunnen ook in de verkeerde handen vallen. En dat is precies wat er gebeurt in Dossier Trapani.
Hoofdpersoon is Ed Evers, een noodlijdende makelaar die het geld hard nodig heeft. De verkoop van restaurant ‘De Dommelhoeve’ aan de bloedmooie Jessica Dijkstraten levert hem een flinke som geld op, maar de lucratieve deal laat hem onbewust deel uitmaken van criminele witwaspraktijken. Dijkstraten, die als tussenpersoon en vertegenwoordigster fungeert, verkoopt het restaurant al snel weer door aan Ventura, een investeringsmaatschappij op haar naam . Na nog een doorverkoop wordt het eigendom van de beruchte familie Montero, die het restaurant wil gebruiken als basis voor haar drugshandel. Deze Italiaanse maffiafamilie benadert Evers om meer zaken met hen te doen, maar de integere en brave Evers wilt hier niets van weten. Als hij tot zijn grote verbazing door de politie van de weg wordt geplukt en meegenomen voor verhoor, beseft hij dat hij zich al op glad ijs bevindt.
De Krab, de grootste drugsbaas in Zuid-Nederland, komt tot de ontdekking dat een Italiaanse familie zijn drugsimperium bedreigt. Daar is hij niet blij mee en hij zet alles op alles om zijn monopolie te redden. Daarbij hoopt hij hulp te krijgen van Ed Evers. Hij vraagt Evers om geschikte ruimtes te vinden waarin de Krab zijn wiet kan produceren. Evers blijft bij zijn principes en laat zich niet in met lugubere zaakjes. Maar inmiddels kan hij er niet meer onderuit en is hij een belangrijke schakel in de strijd om de drugshandel in het Zuiden.
Herman Vemde is na zijn pensionering begonnen met schrijven. Die keuze heeft goed uitgepakt, want met zijn debuutthriller Basuko won hij de Schaduwprijs voor het spannendste debuut. Dat Charles den Tex en Tomas Ross tot zijn favoriete auteurs behoren, is duidelijk te merken. Hij behandelt eenzelfde heikele thematiek en hanteert dezelfde fijne schrijfstijl met vlot lopende dialogen. De opbouw, een dosis spanning en twee boeiende hoofdpersonages maken van Dossier Trapani een meer dan degelijke thriller. De drijvende krachten in het verhaal zijn de doodgewone hoofdpersonen, waar de lezer zich gemakkelijk mee kan identificeren. Ed Evers is een nette, oppassende burger die zich van geen kwaad bewust is. Hij komt onvermijdelijk terecht in een erbarmelijke situatie en moet zelf zijn onschuld zien te bewijzen. En zelfs de Krab, een grote drugsdealer, vertoont menselijke trekjes. Door een ongeluk met vuurwerk heeft hij drie vingers verloren, waardoor hij een stompje heeft, met alleen een duim en pink. Omdat Vemde de lezer ook de andere kant van de Krab laat zien – hij heeft een ernstig dementerende moeder – weet hij toch een vleugje sympathie op te wekken.
De kwalijke gevolgen die kunnen ontstaan als persoonlijke dossiers niet goed worden beveiligd, hadden wat meer benadrukt mogen worden, maar toch heeft Vemde van Dossier Trapanieen leuk en spannend verhaal gemaakt. Hij bewijst dat er, naast de gevestigde orde, nog meer thrillertalent in Nederland rondloopt.

Recensie NBD/Biblion

Immomakelaar Evers is een man met principes, zelfs wanneer hij een lucratief wiswasvoorstel van de maffia, aan wie hij een restaurant verkocht heeft, afslaat. Hij houdt wel contact met Jessica, hun sensuele vertegenwoordigster met wie hij – als een puber – stiekem seksuele avontuurtjes droomt. Evers wordt tot zijn grote verrassing meegenomen door de politie die blijkbaar goed op de hoogte is van zijn tot nu toe onschuldige doen en laten. De Krab, de grote drugsbaas in dat deel van Nederland, is niet gelukkig te horen dat de Italianen hun weg zoeken in zijn lucratieve handel en houdt ook Evers in het oog. Dit is al de zevende actiethriller van de Nederlandse auteur die rond herkenbare personages een criminele situatie creëert en daar wat geweld en spanning in weeft. De karakters blijven wat te stereotiep en voorspelbaar, het extreme geweld van de maffia lijkt voor Nederland onwaarschijnlijk en het politieonderzoek is matig, ondanks een goede vrouwelijke undercoveragente. Normale druk. – C. Vandenbroucke