Pim Faber
ISBN 9789086601288
Prijs € 16,95
Aantal pagina’s 167
Verschenen 15-11-2010
In Overlaren aan de Maas raakt de 7-jarige Bobbie Dorenbosch vermist. De politie die een grootscheeps onderzoek opzet denkt aan ontvoering voor losgeld. Voormalig zeeman Max Muizelaar, vriend van Bobbies moeder, gelooft er niets van. Helemaal niet als hij ontdekt dat er meerdere veroordeelde pedofielen vlakbij de plek wonen waar het jochie verdween. Ondanks een verbod van de politie zich met de zaak te bemoeien, zet Max Muizelaar zijn eigen onderzoek voort. Geholpen door zijn Chinese zakenpartner Nian-Zu, diens familie en een minderjarige junk, probeert hij in een race tegen de klok te achterhalen wat er gebeurd is. En dan blijkt de waarheid erger dan hij kon vermoeden.
NBD|Biblion recensie
Als de 7-jarige Bobby wordt vermist, zoekt zijn moeder hulp bij barman Max Muizelaar. Mede op aanwijzingen van anderen is hij ongewild de politie steeds een stap voor. Hij ontdekt dat er pedofielen in de buurt wonen, waar al snel alle aandacht op wordt gevestigd. De dader blijkt echter uit een andere hoek te komen en dan moet alles op alles worden gezet om Bobby te redden. Eenvoudig en door de gebruikte ingredienten (het pedofielennetwerk van ogenschijnlijk nette mannen, de stoere zeeman, de naieve politie, de oplettende junk, het attente hoertje en de meegaande schoolmeester) tamelijk voorspelbaar verhaal van de auteur die werkt bij het tv-programma ‘Vermist’. De karakters zijn weinig diepgaand, het taalgebruik is eenvoudig; door de vele dialoog is het verhaal goed te volgen. De extra uitweidingen uit het leven van Max hebben geen enkele relatie met het verhaal dat ondanks de voorspelbaarheid onderhoudend genoeg is voor lezers die van een eenvoudig spannend verhaal houden. Paperback met normale druk. (Mac Steenaart)
Ontknoping verrassend leuk gevonden
december 2010, recensie van Liane Baltus
In Overlaren aan de Maas raakt de 7-jarige Bobbie vermist. De politie denkt dat het een ontvoering betreft. Lidwien, de moeder van Bobbie, vraagt Max Muizelaar om haar bij te staan omdat haar man in het buitenland is. Muizelaar komt er al snel achter dat er verschillende veroordeelde pedofielen in de omgeving van Bobbie wonen. Ondanks een verbod van de politie om zich met het onderzoek te bemoeien, begint Muizelaar een eigen onderzoek.
Pim Faber heeft met Max Muizelaar een ongeleid projectiel geïntroduceerd. Muizelaar is door zijn positie als eigenaar van het bruine café ‘t Schippertje toegankelijk voor een aantal personen aan de rand van de maatschappij. Een hoertje en een drugsverslaafde nemen eerder contact op met hem dan dat ze zich met informatie bij de politie melden. Op een ietwat knullige, maar goedbedoelde manier bemoeit Muizelaar zich vervolgens met het politieonderzoek. Hij doet eerst en denkt daarna na. Dat brengt een aantal – naar mijn gevoel – genante situaties met zich mee. Zo gaat hij op bezoek bij de eigenaar van een bij de ontvoering ‘gesignaleerde’ auto en ondervraagt hij vriendjes van Bobbie. En uiteindelijk is dat toch de charme van Max Muizelaar.
Dwaalgast is opgebouwd uit korte hoofdstukken vanuit verschillende perspectieven. Vanaf het begin voel je als lezer mee met het jochie Bobbie. Faber bouwt de spanning vervolgens op een goede manier op door de lezer steeds een ander stukje van de puzzel te geven. En soms van verschillende puzzels. Het boek leest als een trein. Want uiteindelijk wil je als lezer echt snel weten wat er met Bobbie is gebeurd en waar hij is gebleven. De uiteindelijke ontknoping is verrassend leuk gevonden. Dit boek is daarmee een aanrader voor wie een snel lezend boek wil oppakken.