José Vriens
ISBN 978-90-8660-291-9
Prijs €
Aantal pagina’s
Verschijnt september 2015
Kunstenares Fleur Doornslag woont al heel wat jaren bij haar grootmoeder op de boerderij. Als er plannen zijn om naast hun boerderij een groot hotel te bouwen, protesteren zij heftig, helaas met weinig effect.
Dan duiken er maar liefst twee mannen op in het leven van Fleur. Galeriehouder Justin Mars wil dat Fleur bij hem exposeert, maar hij is tevens de eigenaar van een grote vastgoed- firma. Is zijn motief wel helemaal zuiver? Robin Verdonk werkt in het gehate hotel. Hij blijkt echter bijzonder aardig te zijn. Als oma onverwacht komt te overlijden ontdekt ze het ware karakter van de beide mannen.
Het verhaal gaat over dementie, erfenissen en uiteraard liefde...
‘Chep, houd je mond,’ riep Fleur naar de zesjarige zwart-witte bordercollie die voor de dichte buitendeur stond te blaffen.
Chep keek achterom naar zijn baasje en liet zich met een zucht terug op de mat vallen.
Fleur richtte haar aandacht weer op de draaischijf waarop een fraai gevormde vaas stond. De afwerking vergde al haar concentratie. Eén verkeerde beweging met de spatel en de vaas was verpest. In ieder geval in haar ogen. Ieder ander zou hem nog steeds bijzonder fraai vinden, maar zij streefde naar perfectie.
Opnieuw begon de hond te blaffen. Fleur schrok daar zo van dat de spatel waarmee ze motieven maakte, uitschoot en het patroon verknalde. ‘Wel ver… Chep! Kijk nou wat je doet!’
Dit keer stopte Chep niet met blaffen, maar sprong als een dolle voor de deur op en neer.
Boos omdat de vaas nu absoluut mislukt was, stond ze op. Fleur pakte de hond bij zijn halsband en trok hem met een ruk achteruit. ‘Zul je nou stil zijn, maf beest. Jouw geblaf kost me een dag werk.’ Ze wist echter ook dat Chep meestal niet voor niets aansloeg. Dat deed hij alleen als er iemand voor de deur stond. Fleur deed open en zag een man met opgeheven arm, alsof hij op het punt had gestaan te kloppen, voor zich staan. Hij keek haar verwonderd aan.
Chep staakte zijn geblaf nu zijn doel was bereikt. Met zwaaiende staart begroette hij de vreemde.
‘Dat moet telepathie zijn,’ mompelde de man. Zijn ogen gleden over de gestalte van Fleur.
Die blikken vond ze niet prettig, brutaal zelfs en beschermend vouwde ze haar armen voor haar borst over elkaar. ‘Niks telepathie, gewoon een hond met een goed gehoor. Wat kan ik voor u doen?’ antwoordde ze iets te bits om beleefd te zijn.
‘Dat ligt eraan. Bent u Fleur Doornslag?’
‘Dat ben ik inderdaad.’
‘Dan heb ik u gevonden.’ Hij stak zijn hand naar haar uit. ‘Justin Mars.’
Fleur toonde hem haar vuile handen. ‘Wat brengt u hier, meneer Mars?’
‘U en uw werk.’ Hij keek haar glimlachend aan.
Fleur nam de man onderzoekend op. Daarvoor moest ze wel een stukje omhoog kijken. Dit was geen man die voor een workshop kwam. Dat zag ze al meteen. Een keurig verzorgd kapsel, geen haartje zat verkeerd. Dikke wenkbrauwen boven een paar donkere ogen die haar met een intense blik opnamen.
1. De hoofdpersoon van Verdwaald is een kunstenares. Heb je zelf, buiten schrijven, een creatieve kant?
Ja, sowieso is schrijven inderdaad een creatief vak. Daarnaast maak ik sieraden van kralen, ook iets creatiefs. Schilderen zou ik wel willen, maar ik vrees dat ik niet verder kom dan kleuterschoolniveau…
2. Helaas is dementie, één van de hoofdlijnen van je boek, een actueel onderwerp. Heb je hier zelf ervaring mee?
Hoe ouder mensen worden, hoe vaker je dementie tegenkomt. Ook in mijn privéleven heb ik daar van dichtbij mee te maken. Gelukkig is dat in een mildere vorm dan in het verhaal.
3. Wat vond je het mooiste aan het schrijven van dit verhaal?
Dat is een moeilijke vraag. Ik denk dat ik dan kies voor het personage van oma. Wat dementie met haar doet en hoe ze reageert op haar kleindochter.
4. Wat kunnen we na Verdwaald van je verwachten?
In november verschijnt VERGETEN, toevallig ook een boek dat met een kunstenaar te maken heeft. Voor volgend jaar staat er een boek over een vermissing op de planning om bij Ellessy uit te komen.
Recensie op Boekenleven
Alles is liefde
Zonder liefde zou de familie- en liefdesroman van José Vriens geen roman zijn, dus natuurlijk is die er, in de vorm van niet één maar maar liefst twee mannen! De eerste man is galeriehouder Justin Mars, die wil dat Fleur met haar schilderijen, potten en kralen komt exposeren in zijn galerie Marsterie. Fleur vertrouwt hem niet helemaal, aangezien hij naast zijn imago als womanizer ook makelaar is. De andere man komt door pech met zijn auto bij de boerderij terecht, Robin Verdonk. Hij werkt bij het gehate hotel aan de overkant en dat valt niet in de smaak bij oma, terwijl Fleur het van hem juist wel warm krijgt.
Deze liefdesrelatie gaat in het boek erg snel. Hoewel ze bij hun eerste ontmoeting erachter komt dat Robin voor de man die hun grond wil kopen werkt, nodigt ze hem al gauw thuis uit om mee te doen met haar pottenbakworkshop. Ergens in het boek lezen we dat Fleur van chicklits houdt en dat is ook in haar eigen liefdesleven terug te zien: het gaat allemaal behoorlijk snel en met de nodige drama. Daarbij valt ze af en toe in herhaling, want met haar 32 jaar wordt Fleur toch net iets te oud om elke keer van haar problemen weg te rennen.
Realistisch plot over dementie
De snelheid van het boek is terug te zien in de vlotte schrijfstijl, maar past wel precies bij het plot van oma Mary. Op een realistische manier wordt namelijk beschreven hoe het duidelijk wordt dat ze Alzheimer heeft: oma vergeet welke dag het is, hoe apparaten werken en wie mensen zijn, zet boodschappen in de kelder en denkt in een grappig maar ook hartverscheurend moment dat Justin Mars haar allang overleden man is.
Een heel verhaal met een oma als een van de belangrijkste hoofdpersonen heb ik nog niet eerder gelezen. Het past bij het concept van een familieroman en is leuk, herkenbaar, maar soms ook zielig om te lezen. De band tussen Fleur en oma is lief en bijzonder en als je een oma hebt of hebt gehad, zal je de liefde voor zo’n oud mensje herkennen. En ook het verdriet als dat ineens zo hard achteruit gaat dat Fleur na moet gaan denken over wat er met de boerderij zou gebeuren zonder oma. Iets waar Fleur nog nooit over had nagedacht voordat oma door haar dementie begint te verdwalen in haar eigen gedachten. Oma’s afloop wordt helaas al op de achterflap verraden, wat toch iets te veel weggeeft van het verloop van het verhaal.
Boek om mee te ontspannen
Toch zou je het einde van Verdwaald niet kunnen voorspellen, al is het wel een bevredigend einde. Het boek komt immers uit de Ellessy Relax-serie, dus je wilt je wel kunnen ontspannen. Daardoor wordt er niet enorm diep op de problemen ingegaan, maar er zijn genoeg details over oma’s achteruitgang en de expositie om je toch mee te laten leven en te vermaken, zodat je het boek zo uit leest. Ik had het boek in één dag uit, waarbij het iets kleinere formaat ook meehielp: dat ligt lekker in de hand.
Verdwaald is wat het beloofd, een roman met familie- en relationele problemen, maar met een fijne dosis liefde. Niet verschrikkelijk diepgaand, maar genoeg om de speciale band tussen oma en kleindochter weer te geven. Een lekker zonnetje erbij en dan kun je met de familieroman van José Vriens zeker lekker relaxen.
Geschreven door Edriënne Groenewoud
Recensie op ChickLit
De familieroman van José Vriens zou geen roman zijn als er geen liefde was, in de vorm van maar liefst twee mannen! De eerste man is galeriehouder en makelaar Justin Mars, die Fleur probeert over te halen bij zijn galerie te exposeren. Fleur vertrouwt hem niet helemaal, in tegenstelling tot de tweede man die met autopech op haar boerderij terecht komt, Robin Verdonk. Hij werkt bij het gehate hotel aan de overkant, maar Fleur kan het bijzonder goed met hem vinden.
Deze romance gaat in het boek erg snel. Hoewel hij voor de “vijand” werkt, nodigt Fleur hem thuis uit voor haar workshop pottenbakken. Ergens in het boek wordt genoemd hoe Fleur van chicklits houdt en dat is ook in haar eigen liefdesleven terug te zien: het gaat allemaal behoorlijk snel en met het nodige drama. Daarbij valt ze af en toe in herhaling, want met haar 32 jaar wordt Fleur toch net iets te oud om elke keer van haar problemen weg te rennen.
Deze snelheid vult wel weer het plot van oma perfect aan. Op een realistische manier wordt haar dementie beschreven: oma vergeet dingen, zet boodschappen op de meest rare plekken en denkt in een grappig maar ook hartverscheurend moment dat Justin Mars haar allang overleden man is.Zo’n belangrijke rol voor een oma kom je niet zo vaak tegen in een roman; het maakt dit een echte familieroman. De band tussen Fleur en oma is lief en bijzonder en als je een oma hebt of hebt gehad, zal je de liefde voor zo’n oud mensje herkennen. Daardoor is het zo zielig als oma door haar Alzheimer in haar eigen gedachten en herinneringen begint te verdwalen. Het is jammer dat de afloop van oma’s verhaal al op de achterflap wordt verraden, omdat het net iets te veel weggeeft van het verhaal.
Gelukkig zou je het uiteindelijke einde van Verdwaald voor het lezen niet al op kunnen schrijven. Het einde stelt je wel tevreden en dat mag ook wel met een boek uit de Ellessy Relax-serie. Het geeft wat het belooft: een ontspannende familieroman met een fijne dosis liefde, zowel van oma als op mannengebied.
Er wordt niet enorm diep op de problemen ingegaan, maar met genoeg details om je mee te laten leven met de speciale band tussen oma en kleindochter. José Vriens geeft je dat heerlijke, ontspannen familiegevoel tegen de achtergrond van het boerderijleven. Voor je het weet heb je het boek uitgelezen dankzij de vlotte schrijfstijl.
Geschreven door Edriënne Groenewoud
Recensie op de Boekensalon
Kunstenares Fleur Doorslag (32) woont sinds haar twaalfde jaar bij haar oma Mary op de boerderij. Naast die boerderij staat een nieuw hotel en de eigenaar wil de grond van Fleurs oma kopen voor de aanleg van een zwembad, iets wat hem niet lukt. Er verschijnen twee mannen in het leven van Fleur. Allereerst de charmante galeriehouder Justin Mars, tevens eigenaar van een firma in vastgoed, die het werk van Fleur wil exposeren. De tweede man is Robin Verdonk, assistent-manager van het hotel. Hij begint een relatie met Fleur maar hoe eerlijk is hij? Fleurs oma gaat in snel tempo dementeren en als ze overlijdt, ontdekt Fleur hoe Justin en Robin tegenover haar staan. Een vlot en boeiend geschreven verhaal, dat laat zien hoe mensen in hun leven op verschillende manieren kunnen verdwalen, maar ook een verhaal waarin het onderwerp dementie op een goede, reële manier is uitgewerkt. Het boek is de 29e roman van de auteur en verschijnt in de reeks Ellessy Relax, sinds 2006 een reeks hedendaagse familie- en liefdesromans voor een breed lezerspubliek.
Recensie op Banger Sisters
Kunstenares Fleur Doornslag woont al heel wat jaren bij haar grootmoeder op de boerderij. Als er plannen zijn om naast hun boerderij een groot hotel te bouwen, protesteren zij heftig, helaas met weinig effect. Dan duiken er maar liefst twee mannen op in het leven van Fleur. Galeriehouder Justin Mars wil dat Fleur bij hem exposeert, maar hij is tevens de eigenaar van een grote vastgoedfirma. Is zijn motief wel helemaal zuiver? Robin Verdonk werkt in het gehate hotel. Hij blijkt echter bijzonder aardig te zijn. Als oma onverwacht komt te overlijden ontdekt ze het ware karakter van de beide mannen.
In Verdwaald leef je mee met Fleur die bij haar oma op de boerderij woont. In het dagelijks leven werkt Fleur als kunstenares en gaat alles zijn gangetje, tot Fleur hoort van de plannen dat er naast hun boerderij een hotel zal worden gebouwd. Fleur protesteert fel tegen deze plannen, maar met weinig succes. Opeens komt dan Justin in haar leven, een galeriehouder die volledig op de hoogte is van haar werk en haar aanspoort om bij hem te exposeren. Justin is echter naast galeriehouder ook de eigenaar is van een vastgoedbedrijf en het is dan ook dubbel dat juist hij het werk van Fleur in zijn galerie wil hebben. Het hotel komt er, ondanks het protest van Fleur. Maar dan maakt ze kennis met Robin, waar het ongelooflijk mee klikt. Beide mannen maken op Fleur een bijzondere indruk, ze ziet echter pas hun ware aard als haar oma overlijdt. Zal Fleur hier uitkomen?
Verdwaald is weer zo’n heerlijk boek van José Vriens. Goede uitwerking van de hoofdpersonen en in het verhaal precies genoeg details om je perfect in het verhaal in te kunnen leven. Je wordt zo meegetrokken in het leven van Fleur. Daarnaast weet je als lezer nét iets meer dan de hoofdpersoon zodat je bijna de neiging hebt om haar te willen waarschuwen. De spanning blijft er aardig in zodat het verhaal tot het einde boeiend blijft. Verdwaald is dan ook een heerlijke roman om in te verdwalen.
Geschreven door Nancy Walburg
Er is (nog) geen extra informatie beschikbaar.