Net als in de film

Net als in de filmJosé Vriens
ISBN 978-90-8660-315-2
Prijs € 16,95
Aantal pagina’s
Verschijnt september 2016

Marit Laverne ontdekt bij de crematie van haar moeder een man die wel heel veel op haar vader lijkt. Hij is de laatste persoon die ze daar verwachtte. Al snel blijkt dat niet alleen zij, maar nog meer mensen hem hebben gezien en herkend. Dat zet in gang wat haar moeder altijd heeft proberen tegen te houden. Het hek staat nu echter open en Marit krijgt met mensen te maken die ze liever niet had leren kennen.
Bea van Son leert tijdens een vakantie in Oostenrijk een man kennen, Joost. Wat ze niet voor mogelijk had gehouden, gebeurt: ze wordt verliefd op hem en hij op haar. Geen mens is zonder geheimen, ook Joost niet. Hij is niet alleen acteur, maar blijkt ook nog een dochter te hebben die van dezelfde leeftijd is als haar eigen kinderen.
Zowel Marit als Bea moeten leren omgaan met deze nieuwe situatie, wat voor de een net wat gemakkelijker is dan voor de ander.

Het was zo onwerkelijk. Marit kon niet bevatten dat dit echt gebeurde. Dat ze vandaag echt haar moeder hier moest achterlaten. Een nare droom, een nachtmerrie. Dat kon niet anders. Lea Laverne was pas zesenveertig jaar. Hoe kon het dan dat ze hier bij haar crematie was? Absurd. Het moest wel een nachtmerrie zijn.
Toch zat ze hier vooraan op de bank met opa en oma Laverne aan haar zijde. Marit wierp een steelse blik op de mensen aan haar andere kant. Oom Hannes en tante Penny met hun kinderen Sondra en Dianne. Iedereen keek ernstig en bedroefd. Oma huilde zacht en opa streelde in een onbeholpen gebaar haar hand.
De vrouw van de begrafenisonderneming, die Marit de afgelopen dagen had begeleid en geholpen om de crematie van haar moeder voor te bereiden, stond achter de katheder en vertelde met gepast zachte stem iets over de dierbare overledene. 
De woorden gingen langs Marit heen. 
Dierbaar was ze inderdaad geweest. Heel erg dierbaar en geliefd bij haar dochter, familie en vrienden. Marit zou haar vreselijk gaan missen. Het had niet zo snel mogen gaan. Een hersenbloeding op zesenveertigjarige leeftijd. Wie verzon zoiets? Het was veel te jong. Te snel ook. Ze had niet eens de kans gekregen om afscheid van haar moeder te nemen, om aan het idee te wennen dat ze er niet meer zou zijn. 
Zonder enige waarschuwing vooraf zakte haar moeder vorige week op de stoep, op weg van haar werk naar huis, in elkaar. Marit werd door de politie gebeld dat haar moeder in het ziekenhuis lag. Ze moest met het ergste rekening houden, werd er gezegd. Eerst had ze nog gedacht aan een afschuwelijk ongeluk, maar al snel werd duidelijk dat haar moeder een hersenbloeding had gekregen. Een ernstige. Ze lag in coma en het was zeer de vraag of ze daaruit zou komen.
Marit had haar grootouders gewaarschuwd. Zij en Hannes, de broer van haar moeder, waren haar enige familie. Een paar dagen en nachten lang had Marit aan het bed van haar moeder gezeten, gewaakt, tegen haar gepraat en gezongen. Ze had hele stukken voorgelezen uit het boek waarin haar moeder op dat moment bezig was. Het mocht helaas niet baten. Ze kwam niet meer bij uit de coma. Op het moment dat die gevreesde langgerekte piep uit een van de kastjes achter het bed klonk, had Marit geweten dat het voorbij was.

1. Je bent inmiddels een veelschrijver te noemen met zoveel titels op je naam. In hoeverre blijft schrijven bijzonder voor je?
Ieder boek is weer een nieuwe uitdaging voor mij om een nieuw onderwerp te bedenken, andere personages te creëren en een origineel verhaal te maken. Als dat langzaam maar zeker ontstaat is dat nog altijd bijzonder. Elk verhaal ontwikkelt zich onder mijn vingers, waar ik soms kan denken: waar moet ik nu over gaan schrijven?, lukt het telkens weer om ook mezelf te verrassen.

2. Je vertelde eerder dat al je personages een groei doormaken in je boeken. Hoe zit dit bij de personages van Net als in de film?
De ene hoofdpersoon, een jonge vrouw, ontdekt dat ze veel meer is dan alleen iemand die hard werkt. Ze leert dat ze niet iedereen blindelings kan vertrouwen, ook al lijken ze nog zo aardig. Door tegenslagen te overwinnen komt ze er sterker uit. De andere vrouw komt erachter dat ze keuzes mag maken in het leven, ook al gaan die in tegen de wens van haar familie. Zij leert mensen kennen waarvan ze nooit had gedacht daar ooit mee te maken te krijgen, en wordt geaccepteerd om wie ze is.

3. Zonder te veel te verklappen: wat vond je zelf het spannendst of leukst om te schrijven in Net als in de film?
Dat is een moeilijke vraag. Ik probeer in elk hoofdstuk een spannend, leuk of romantisch moment te stoppen met een cliffhanger aan het einde zodat je als lezer door wilt blijven lezen. Het leukst of spannendst in dit boek? Ik weet het echt niet. Een scene die me nog wel levendig voor ogen staat is het hoofdstuk waarin de hoofdpersoon de confrontatie opzoekt met de man van wie ze houdt.

4. Wat kunnen we na Net als in de film verwachten?
Dit jaar verschijnen er nog twee titels bij een andere uitgever: Getekend en Niet minder. Volgend jaar staat er bij Ellessy weer een roman op de planning met de titel: Liefde en bedrog.

Recensie op Hebban

In deze gemoedelijke familieroman lopen twee verhaallijnen door elkaar die uiteindelijk bij elkaar komen. Marit Laverne verliest haar moeder als ze vijfentwintig is. Vanaf dat moment verschijnt haar vader, die ze nooit heeft gekend, in haar leven. Omdat hij een bekende acteur is, brengt dit de nodige (ongewenste) publiciteit met zich mee. Marit moet leren omgaan met de pers en de mensen die door een bekende naam worden aangetrokken. En dan wordt ze ook nog verliefd op twee verschillende mannen. Wat moet ze doen?

Bea van Son leert na jaren alleen te zijn geweest een nieuwe man kennen als ze op vakantie in Oostenrijk is. Al snel komt ze erachter dat hij een bekende acteur is en dat dat de nodige consequenties met zich meebrengt. Hoe zal haar omgeving op hem reageren?

Het verhaal begint met de crematie van de moeder van Marit. Vanwege de trieste omstandigheden en de herkenbaarheid van de situatie word je meteen in het verhaal getrokken. Marit is een sympathieke jonge vrouw waar je je makkelijk in kunt verplaatsen. De tweede verhaallijn wordt vanuit het perspectief van Bea verteld. Voor de vaart in het verhaal is de afwisseling van deze perspectieven prettig. De verhaallijn waarin Bea aan bod komt, verloopt een stuk trager. Eigenlijk gebeurt er niet zoveel.

Vriens' schrijfstijl is eenvoudig en gedetailleerd, waardoor het verhaal soms wat langdradig wordt. De dialogen zijn te gekunsteld. Zo worden er op een gegeven moment een aantal mensen aan elkaar voorgesteld die de lezer allemaal al kent. Een letterlijke weergave van zo'n voorstelronde is dan niet nodig.

Het omgaan met een bekend persoon en de invloed hiervan op je privéleven is goed beschreven. Ook de keuzes die je moet maken wanneer je verliefd wordt zijn herkenbaar. Kies je voor je onafhankelijkheid of ga je achter je nieuwe liefde aan? Hoe kun je je eigen leven blijven leven en toch samen met een ander zijn? Ondanks de soms trage stukken is Net als in de film een leuk en ongecompliceerd verhaal. De levensechte, sympathieke hoofdpersonen zorgen ervoor dat je het boek in één ruk uitleest.

Geschreven door Marlies Mansveld


Recensie op Boeklovers

Twee zelfstandige vrouwen, ieder met een eigen carrière, ontmoeten onafhankelijk van elkaar dezelfde man, die hun levens volledig overhoop weet te halen.
Tijdens de crematie van haar moeder ontdekt Marit een man tussen het publiek die wel veel op haar vader lijkt. Hij is wel de laatste persoon die ze had verwacht. Later komt ze erachter dat hij door meer mensen is gezien en ook is herkend. Haar moeder heeft het verleden altijd verzwegen, maar nu ze is overleden verandert dit en wordt iets in gang gezet waarop Marit in deze verdrietige periode niet op zit te wachten.
Bea, de andere vrouw, is single en op wandelvakantie in Oostenrijk. Ze leert de vader van Marit kennen en wordt verliefd op hem. Dit had ze niet van zichzelf verwacht. Hij draagt een geheim met zich mee en blijkt dat hij ineens een dochter, genaamd Marit, heeft.
Marit en Bea zijn beide sterke vrouwen die om moeten leren gaan met nieuwe situaties.

Door de makkelijk, vlotte en toegankelijke manier van schrijven van José leest het heerlijk weg. Ze laat de twee verhaallijnen in het boek heel harmonieus in elkaar overlopen. De twee grote onderwerpen worden op een beeldende manier uitgelicht. Dat wil zeggen: de vaderrol van een man op latere leeftijd en het moeilijk vinden zich over te geven aan verliefdheid.

José heeft veel gevoel en emotie in de karakters gelegd en op een mooie manier zwelt dit aan. Het verhaal heeft meer in zich dan je aanvankelijk denkt.
Door de beeldend geschreven dialogen in deze familieroman, die je volledig meevoeren krijgt je het gevoel dat je er onderdeel van uitmaakt.

Rating: 4/5

Geschreven door Coenraad de Kat


Recensie op Banger Sisters

Net als in de film heeft twee verhaallijnen, met één hoofdpersoon: Carl Dutour. De ene verhaallijn vertelt het verhaal van een vader die na jaren zijn dochter weer ziet. Een hernieuwde kennismaking volgt, hoewel beide afwachtend zijn. De tweede verhaallijn beschrijft Carl zijn relatie met Bea en een leven buiten de schijnwerpers. Zoals altijd weet auteur José Vriens alle personages sterk neer te zetten. Je leert iedereen goed kennen en voelt mee met hun emoties. Weer een heerlijke roman die voor enkele uurtjes leesgenot zorgen.

Geschreven door Nancy Walburg


Recensie op de Boekensalon

De moeder van Marit Laverne (25) is net overleden. Marits vader heeft hen lang geleden in de steek gelaten. Op de crematie verschijnt hij, vermomd. Marit komt er snel genoeg achter waarom dat is: hij is een bekend acteur, Joost Reiziger, beter bekend als Carl Dutour. De plotselinge bekendheid doet Marit geen goed en zij raakt verzeild in vervelende situaties. Niels schiet haar te hulp en er ontstaat iets moois, maar is hij zo oprecht als hij lijkt? Of kiest Marit voor de Engelse Ben? Een tweede verhaallijn is die van Bea, een zelfstandige, gescheiden vrouw van in de vijftig. Tijdens haar vakantie, leert ze een man kennen met wie het bijzonder goed klikt. Zij is een van de weinigen die hem niet herkend als Carl Dutour. Hoe loopt het af tussen hen? In het begin wisselen de twee verhaallijnen elkaar mooi af. Het verhaal van Marit neemt de overhand. De twee verhaallijnen komen niet echt samen. Ook lijkt er sprake van een thrillerelement dat niet verder uitgewerkt wordt. José Vriens (1963) schrijft zo’n vier romans per jaar. Voor iedereen die houdt van luchtige familieromans.