Gestoord

gestoordEllis Overbeek
ISBN 978-90-8660-215-5
Prijs € 17,95
Verschenen 15-10-2013

Als Maaike, een vierentwintig jarige vrijgezelle juriste bij een bank, haar auto op een dag op een andere plek in de parkeergarage van het bankgebouw terugvindt dan waar zij hem die ochtend heeft geparkeerd, snapt ze er niets van. Als haar kater Joris de volgende dag ook nog eens boven op de afgesloten vliering blijkt te zitten, begint ze bijna aan zichzelf te twijfelen. Maar de angst slaat pas echt toe als er, net na thuiskomst, iemand haar huis uitglipt. Heeft ze een inbreker gestoord? Er is geen braakschade en er lijkt zover niets weg te zijn, behalve de sleutel van de achterdeur. De politie kan niets voor haar doen.
Wie heeft dit gedaan? Is het een vreemde of een bekende? Zal hij terugkomen? De enige die ze in vertrouwen neemt is haar collega Bram. Volgens hem hoeft ze zich geen zorgen te maken en is het gewoon één of ander kruimeldiefje geweest die nu weet dat er bij haar niets te halen is.
Als Maaike echter na een etentje bij haar broer thuiskomt, krijgt ze de schrik van haar leven. Het is haar nu wel duidelijk dat haar ‘inbreker’ het op haar persoonlijk gemunt heeft. Maar wat wil hij van haar?

Hè? Stik! Krijg nou wat!”
Ik bleef zo abrupt stilstaan dat Bram geen kans meer zag om me te ontwijken en in volle vaart tegen me opbotste. Ik wankelde even.
“Hé joh, wat doe jij nou?”
Het was meer door de schrik dan verontwaardiging dat hij het uitriep. Maar ik was zo verbaasd dat het amper tot me doordrong dat de botsing aardig hard was aangekomen. Onbewust wreef ik over mijn bovenarm. En mocht ik me er wel bewust van zijn geweest dan had ik het Bram zeker niet kwalijk genomen. Niets mis mee om tegen Bram op te botsen. Een aantrekkelijke vent. Beetje jongensachtig met zijn blonde, net iets te lange lokken, zijn ondeugende blauwe ogen en zijn misschien net weer iets te hippe pakken. We werkten inmiddels zo’n vijf jaar samen op de juridische afdeling bij een grote bank en hadden het vanaf het begin goed met elkaar kunnen vinden. Niets amoureus, gewoon als goede collega’s. Bram woonde immers al jaren gelukkig samen met Iris en ik had totaal geen behoefte aan ingewikkelde affaires op het werk. Waarschijnlijk ook omdat ik hem daar dan toch ook weer niet aantrekkelijk genoeg voor vond.
We waren de lift uitgestapt en stonden in de parkeergarage in de kelder van het bankgebouw en ik stond nog steeds stokstijf voor me uit te staren. Bram stapte na een paar tellen voorzichtig om me heen, ging voor me staan en keek me vragend aan.
“Wat is er? Ben je soms iets vreselijk belangrijks vergeten?”
“Mijn auto! Hij stond dáár, ik weet het zeker. Ik heb hem vanmorgen vlak naast die pilaar geparkeerd.”
Bram keek met een verbaasde frons op zijn gezicht van mij naar de lege parkeerplek bij de pilaar waar ik onafgebroken naar bleef staren. Daarna liet hij zijn blik door de bedompte, grotendeels verlaten garage glijden.
“Sorry schat, ik denk dat je in de war bent met gisteren of zo, want jouw auto staat gewoon daar.”
Hij knikte met zijn hoofd naar rechts waar mijn donkerblauwe Honda inderdaad netjes in een hoekje geparkeerd stond. Ik volgde zijn blik, maar bewoog verder nog steeds niet.
“Daar heb ik hem vanmorgen helemaal niet neergezet. Ik heb hem hier gezet. Hier naast die paal. Ik weet het zeker.”
Bram haalde met een zucht zijn schouders op. Voor hem was het duidelijk. Die auto stond daar, dus daar zou ik hem toch zelf neergezet moeten hebben. Hij pakte mijn hand en trok me rustig mee naar mijn auto.

Interview met Ellis Overbeek naar aanleiding van “Gestoord”

In “Gestoord” begint de hoofdpersoon aan zichzelf te twijfelen omdat er allerlei onverklaarbare dingen gebeuren. Hoe kwam je tot dit onderwerp?

We hebben allemaal wel eens dat we twijfelen over iets. Zag ik het nu goed? Had ik dat nu wel of niet gedaan? Heb ik het echt niet hier neergelegd? Ik bedacht me, na zelf zo'n moment van twijfel te hebben gehad, dat als zoiets regelmatig gebeurt en er niemand in je omgeving is die je daarin kan geruststellen of het kan verklaren, het best beangstigend kan worden. En daarmee ben ik verdergegaan.
Is dit boek een vervolg op de twee voorgaande boeken?

Nee, “Gestoord” heeft niets met de twee voorgaande boeken te maken. Het is een heel nieuw verhaal, waarin ik meer spanning wilde brengen.
Hoe bedenk je de onverwachte wendingen die in je verhalen plaatsvinden?

Soms bedenk ik dat op momenten dat ik heel andere dingen aan het doen ben of net voor ik in slaap val, maar meestal komen ze tijdens het schrijven vanzelf naar boven. Dan zit je zelf zo in het verhaal dat het zich voor je ogen begint af te spelen en je het enkel nog maar hoeft op te schrijven. Ik denk dat dat ook het heerlijke van schrijven is.
Hoe bereid je je voor op het schrijven? Doe je veel researchwerk?

Het huis voor mezelf, laptop op schoot, de wereld om me heen even vergeten en dan een hele dag schrijven. Het werkt bij mij niet om hier en daar even tussendoor een uurtje te schrijven. Ik moet er echt de rust voor hebben. En wil ik iets weten, dan verschaft diezelfde laptop me het antwoord. Het is tegenwoordig zo veel makkelijker geworden om informatie te vinden.

Wat vind je de leukste fase in het schrijfproces?

Ik kan niet zeggen dat ik de ene fase leuker vind dan de andere. In het begin is het leuk om wat je tot zover bedacht hebt 'op papier' te gaan zetten en daarna is het weer leuk hoe de verhaallijn zich ontwikkelt. Omdat er nog wel eens wat tijd kan zitten tussen mijn schrijfdagen moet ik vaak eerst teruglezen voor ik verder ga met schrijven. En dat is dan weer leuk omdat het me soms verrast wat ik de vorige keer heb geschreven. En als het verhaal klaar is is het weer spannend wat de reacties zijn, zowel van de redactie als later van de lezers.
Naast het schrijven richt je je de laatste tijd op presentatie- en projectadvies en ondersteuning. Wat moeten we ons daarbij voorstellen?

Enerzijds adviseer en ondersteun ik als grafisch ontwerper bedrijven en instellingen bij het presenteren en promoten van hun product of dienst. Anderzijds ontwerp ik als binnenhuisarchitect inrichtingsplannen voor hun winkel- of werkomgeving waardoor deze niet alleen beter past bij het bedrijf, hun filosofie en wat ze willen uitstralen, maar waar je ook in een prettige sfeer kunt werken.

Recensie door Boekenbijlage

Een proloog, die op het eerste oog heel veel verklapt. Daar begint Gestoord mee. Jammer, denk je. Maar o, wat heeft Ellis ons daarmee op het verkeerde been gezet. In vliegende vaart neemt ze je aan de hand mee door het leven van de 34-jarige juriste Maaike, die als vrijgezel in een mooie tussenwoning leeft. Maaike werkt samen met leuke collega’s. Ze heeft haar leven goed op de rij, samen met kater Joris.
Maar dan gebeuren er ineens vreemde dingen. Zaken, waarvan zij zeker is dat ze het niet zelf heeft gedaan. Haar huis blijkt ineens niet meer de veilige vesting, die ze voor ogen had. Wordt ze in de gaten gehouden? Wil iemand haar kwaad doen? Wie is de persoon, die in haar huis rommelt. En vooral: waarom?

In eerste instantie denkt Maaike dat ze het zich verbeeldt. Tot het verder gaat, te ver voor haar gevoel. Haar privacy wordt ernstig geschonden. Toch is er geen sprake van inbraak, denkt ze. Immers: er is niets vernield. Geen kapotte ramen, geen geforceerde deuren. Ze besluit Bram, haar collega, in te lichten. Hij gaat met haar mee naar huis en controleert alles. Volgens hem is er niets aan de hand. Een kruimeldief, die haar wil plagen. Maar die kruimeldief, of wie het ook mag zijn, volgt haar verder dan haar lief is. Zelfs bij haar moeder voelt ze zich niet op haar gemak.

Ellis Overbeek zet je constant op het verkeerde been. Ze laat je telkens een ander persoon verdenken van deze gemene zetten. Is het een vroeger vriendje? Is het Bram zelf? Of haar broer? Of is het toch de buurman? Keer op keer worden je vermoedens versterkt, tot er weer een draai in het verhaal komt en je anders moet gaan denken.

Knap opgezet, leuk geschreven. Een gezellige, spannende roman. Ellis Overbeek heeft Maaike neergezet als een frisse jonge meid, die zeker niet bang is uitgevallen, maar toch ook de nodige voorzichtigheid in acht neemt. Gezonde spanning is hier van toepassing. Bij de hoofdpersoon, maar tijdens het lezen ook zeker bij jezelf. Ellis heeft dit plot knap en boeiend geschreven. Zo, dat je wel een keer of wat denkt te weten wie de dader is, maar telkens weer gaat twijfelen. De uiteindelijke wending van het verhaal is leuk. Een staaltje “zie je wel” vermengd met “nee toch?”

Het enige minpuntje, maar daar kan Ellis zelf waarschijnlijk niets aan doen, is dat Gestoord te boek staat als spannende liefdesroman. Spannend is het zeker, maar een liefdesroman, dat toch weer niet.

Geschreven door Kirstin Rozema.


Recensie door Chicklit

Het komt je vast bekend voor: denk je iets op een bepaalde plek te hebben gelegd, vind je het opeens op een totaal andere plek. Het overkomt iedereen wel eens, maar Maaike, de hoofdpersoon in het boek Gestoord, overkomt het wel heel vaak. Als Maaike, een vierendertig jarige juriste, op een avond haar auto op een andere plek in de parkeergarage terugvindt dan waar zij hem ’s ochtends heeft geparkeerd, snapt ze niet hoe dit kan, maar wuift ze het weg onder het mom van ‘ik zal me wel vergist hebben’. Maar als ze later haar kat Joris op haar afgesloten zolder terugvindt, een plek waar ze dacht al lang niet meer te zijn geweest, begint ze toch te twijfelen. Ligt het aan Maaike of gebeuren er echt vreemde dingen? De vreemde gebeurtenissen worden steeds persoonlijker en verplaatsen zich steeds vaker naar haar huis. Maaike wordt steeds angstiger, naarmate duidelijk wordt dat de ‘inbreker’ het op haar persoonlijk heeft gemunt. Wie is deze persoon en wat wil hij van haar?

Gestoord is het derde boek van Ellis Overbeek, die eerder de romans Twee Gezichten en Kwaad Bloed schreef. Het is een roman uit de serie Ellessy Relax Plus, een reeks van moderne feelgood-romans met een flinke dosis spanning en bestemd voor vrouwen van alle leeftijden. Op de voorkant van het boek staat dat het een spannende liefdesroman is. Spannend is de roman zeker, maar het onderwerp liefde wordt nauwelijks aangestipt.

Gestoord is een vlot geschreven boek, waar je vanaf het eerste moment in zit. Het boek begint meteen erg spannend. Maaikes auto wordt op een totaal andere plek in de parkeergarage teruggevonden, terwijl ze zou zweren dat ze hem toch echt ergens anders had neergezet. Hierna volgt de ene na de andere spannende en opmerkelijke gebeurtenis. De spanning wordt goed opgebouwd en komt op een gegeven moment ook tot een hoogtepunt. De roman leest heerlijk weg. Overbeek heeft een schrijfstijl, die zowel in tempo als in taalgebruik vlot is. Gebeurtenissen volgen elkaar snel op, en het taalgebruik is gemakkelijk.
De uitkomst is verrassend. Diverse verdachten passeren de revue, maar de uiteindelijke dader zie je niet aankomen. Echter aan het begin van het boek, voordat het eigenlijke boek begint, staat een bladzijde. Doordat ik deze had gelezen, zat ik al op een bepaald spoor. Dit bleek achteraf niet helemaal juist te zijn, maar door deze bladzijde zat ik wel deels in de goede richting. Mocht je totaal verrast willen worden, lees deze bladzijde dan niet!

Ondanks dat duidelijk wordt hoe alles afloopt, voelde het toch een beetje alsof het laatste hoofdstuk was afgeraffeld. De afloop wordt vrij kort omschreven, en het laatste hoofdstuk is ook beduidend korter dan alle andere hoofdstukken. Ik had het liever wat uitgebreider gezien. Verder alleen maar lof voor Ellis Overbeek. Met Gestoord heeft ze een spannende en vlot geschreven roman afgeleverd, welke zeker de moeite waard is om eens te lezen.

17-02-2014 | Geplaatst door Annouck van Boekholt


Recensie The Sword

Samenvatting:
Als Maaike, een vierendertig jarige vrijgezelle juriste bij een bank, op een dag haar auto op een andere plek in de parkeergarage van het bankgebouw terugvindt dan waar zij hem die ochtend heeft geparkeerd, snapt ze er niets van. Als haar kater Joris de volgende dag ook nog eens boven op de afgesloten vliering blijkt te zitten, begint ze bijna aan zichzelf te twijfelen. Maar de angst slaat pas echt toe als er, net na thuiskomst van een avondje naar de film met haar beste vriendin, iemand haar huis uit glipt.
Heeft ze een inbreker gestoord? Er is geen braakschade en er lijkt, op de sleutel van de achterdeur na, niets weg te zijn. Is hij daar door naar binnen gekomen? De politie kan, zoals ze al min of meer had verwacht, niets voor haar doen. Wie heeft dit gedaan? Is het een vreemde of een bekende?
Zal hij terugkomen? De enige die ze in vertrouwen neemt is haar collega Bram. Volgens hem hoeft ze zich geen zorgen te maken en is het gewoon één of ander kruimeldiefje geweest die nu weet dat er bij haar niets te halen is. Als Maaike echter na een etentje bij haar broer thuiskomt, krijgt ze de schrik van haar leven. Het is haar nu wel duidelijk dat haar ‘inbreker’ het op haar persoonlijk gemunt heeft. Maar wat wil hij van haar? zich geen zorgen te maken en is het gewoon één of ander kruimeldiefje geweest die nu weet dat er bij haar niets te halen is. Als Maaike echter na een etentje bij haar broer thuiskomt, krijgt ze de schrik van haar leven. Het is haar nu wel duidelijk dat haar ‘inbreker’ het op haar persoonlijk gemunt heeft. Maar wat wil hij van haar?

Leeservaring:
4 / 5 stars
Wat ogenschijnlijk begint met een gewoon “je hebt je vast vergist gebeurtenis” – een auto die op een andere plaatst geparkeerd staat dan waar Maaike hem heeft achtergelaten – verandert langzaam in een spannend verhaal. Wanneer Maaike haar auto in een ander parkeervak terugvindt dan waar ze zij hem neer heeft gezet, begrijp je de geruststellende gedachte van collega Bram. Je zal je wel vergissen… Juist door deze herkenbaarheid van verwarring, heb je het gevoel dat Bram het bij het rechte eind heeft. Je blijft als lezer zijnde echter ook de onderhuidse spanning van Maaike voelen en dat brengt je dicht bij je niet-pluis-gevoel. Twee herkenbare fenomenen die je meenemen in het verhaal. Wanneer er meer van dat soort vreemde gebeurtenissen plaatsvinden, krijgt het gevoel de overhand. Er wordt al snel duidelijk dat er iets niet klopt, maar wie zit daarachter?
In Gestoord wordt de ‘inbreker’ gezocht onder de bekenden van Maaike. Je wantrouwt iedereen en zodra iemand iets doet wat ook maar een tikkeltje verdacht zou kunnen zijn, ga je hem of haar verdenken. Ellis Overbeek weet dit prima aan te sturen, waardoor je meerdere malen denkt te weten wie de vreemde gebeurtenissen op zijn kerfstok heeft staan. Echter blijf je als lezer lang in het ongewisse, want steeds als je denkt dat je het weet, komt er weer een andere gegadigde in beeld. Daardoor wordt het lastig het boek weg te leggen en blijf je lezen.
Het verhaal is vlot geschreven – soms een tikkeltje onrealistisch – maar zo overtuigend geschreven dat je het gaat geloven. Een boek dat speelt op je onderbuik gevoel en wat je niet meer loslaat. Aan het einde van het boek – wanneer de ontknoping nadert – neemt de spanning toe en blijkt dat je op het verkeerde been bent gezet tijdens het lezen. Mooie, onverwachte wending aan het einde van het verhaal.

Door Irene Kalsbeek


Recensie Boekenbijlage

Maaike is een vierentwintigjarige vrijgezelle juriste bij een bank, die haar leven goed op orde heeft. Op een dag vindt ze haar auto op een andere plek terug dan waar ze hem heeft achtergelaten. Ze snapt hier niets van. Was ze dan zo ’s ochtends dan zo in de war dat ze helemaal vergeten is waar hij stond? Ze moet er in eerste instantie wat van lachen, maar als haar kat Joris de volgende dag op een plek zit waar hij niet zou kunnen zitten, gaat Maaike meer en meer twijfelen. Steeds meer onbegrijpelijke dingen gebeuren in haar huis en bijna snapt ze iemand die de deur uitglipt als ze net thuis komt. De politie kan weinig voor haar doen, omdat er geen braakschade is.
Maaike wordt steeds ongeruster; wie is dit? Wat wil deze inbreker en wat wil hij haar aandoen? Wie kan ze nog vertrouwen? De “inbraken” worden steeds persoonlijker en de angst bij Maaike daardoor ook.
Het boek Gestoord is een onderdeel van de Relax+ reeks van de uitgeverij Ellessy, de romans in deze serie bevatten niet alleen liefde, romantiek, relationele- en/of familieproblemen, maar ook een flinke dosis spanning. Een kruisbestuiving van liefdesromans met thrillers. Het boek past perfect in deze omschrijving.
Naast het leven en liefdesperikelen van Maaike zit er een grote dosis spanning in het boek. Juist door deze combinatie wordt de hoofdpersoon een personage waar mee je een band krijgt. Het gaat niet alleen om de spanning, maar ook om het leven van Maaike, haar familie en haar vriendinnen. Als lezer leef je met haar mee en voel je hoe de “inbreker” het net steeds dichter om haar heen trekt. De spanning wordt goed opgebouwd, daarnaast lijken er steeds andere mogelijke daders te zijn. De oplossing blijft op deze manier een verrassing en houdt de lezer vast.

Een goed geschreven en goed opgebouwd boek met verrassende wendingen in het verhaal en een sterk einde.
Jeanine Notten


Recensie NBD/Biblion

De 34-jarige juriste Maaike raakt in verwarring als er onverklaarbare zaken rondom haar gebeuren. Zo staat haar auto ineens op een andere plaats, is ze thuis niet veilig meer, mist ze dingen uit haar huis en wordt ze opgesloten in de kelder van haar moeder. Lijdt ze aan waanideeën? Twijfel slaat om in angst, maar wie wil haar bang maken? Een goed opgebouwd spannend verhaal dat onverwachte wendingen en een opmerkelijk slot kent. Vergeleken met de twee eerdere boeken van de auteur (1966), 'Twee gezichten' en 'Kwaad bloed'*, heeft dit derde boek meer spanning en veel minder romantiek. Geschikt voor een breed publiek. Normale druk. Door H.W.L. Keus-Asveld

Er is (nog) niet meer informatie beschikbaar