Angelique van Dongen
ISBN 978-90-8660-403-6
Prijs € 16,95
Verschijnt voorjaar 2020
De 37-jarige Floor ziet haar relatie met Lucas, in Florence mislukken en keert terug naar Amsterdam. Ze neemt de tijd om uit te zoeken wat ze nu verder met haar leven wil.
Als er een klein pand vrij komt, ontstaat het idee om een eigen zaak te beginnen met het maken en verkopen van allerlei soorten soep. Hiermee gaat Floor een nieuwe uitdaging aan en al snel loopt haar zaak als een trein. Gelukkig en tevreden zoals alles loopt, stapt de 43-jarige Thom haar leven binnen. Het is liefde op het eerste gezicht. Thom is vader van zoon Tuur, die vier jaar is en om de week bij hem woont. Al snel zijn ze niet meer weg te denken uit Floors leven en willen ze samen verder. Als Floor na een jaar per ongeluk zwanger raakt, is dit het mooiste cadeau in haar leven en verheugd ze zich op het moederschap.
Na een aantal maanden zwangerschap, wordt er bij Floor een levensbedreigende ziekte geconstateerd. Hierdoor verdwijnt de roze wolk waar ze op zat als sneeuw voor de zon en slaat de paniek toe. Een periode vol onzekerheden en angst breekt aan. Wat voor keuzes moet Floor maken, kan ze dit overleven en hoe zit het met de baby? Is haar prille relatie bestand tegen deze forse tegenslag?
Op zondag was het een stuk minder druk met mensen die gebruik maakten van openbaar vervoer, dus de aanloop naar haar zaak was ook minder. Ze had besloten die dag en de maandag dicht te zijn. Ze vond dat ze ergens een grens moest trekken, anders was ze zeven dagen in de week aan het werk en dat wilde ze niet, hoe leuk het ook was om een eigen zaak te hebben. Een deel van die twee vrije dagen ging toch vaak al op aan administratie en inkopen doen. Ze hoopte maar dat er snel iemand zou reageren op de advertentie zodat ze haar vrije dagen beter kon benutten om te ontspannen.
Haar zaak was nog maar net geopend en voor ze het wist druppelde het alweer vol met mensen die soep mee wilden nemen. Het was een prima formule, dacht Floor tevreden.
Uit haar ooghoeken zag ze dat er twee mannen aan de bar waren gaan zitten. Ze maakte haar bestelling af en liep naar hen toe.
‘Goedemiddag heren, wat kan ik voor jullie doen?’ vroeg ze.
‘Ik zou graag de mosterdsoep willen en een cappuccino,’ zei de man met de bruine, vrolijke krullen en prachtige groene ogen. Floor staarde hem aan, onder de indruk van wat ze zag en met gefladder in haar buik. Hoe was dit nou mogelijk? Ze kende hem niet eens. Snel riep ze zichzelf tot de orde en richtte zich op de andere man.
‘En voor u?’ vroeg ze terwijl ze snel haar blik afwendde van de groene ogen die haar aanstaarde.
‘Doe mij maar gewoon lekker tomatensoep met stokbrood en kruidenboter,’ zei de man. ‘O ja, en doe ook maar een cappuccino.’
Floor liep naar de koffiemachine die ze had aangeschaft en zorgde voor de cappuccino. Het apparaat had een flink gat in haar budget geslagen, maar had zijn geld al opgebracht. Wat een heerlijke koffie maakte die! Nadat ze de mannen hun cappuccino’s voorgezet had, maakte ze de soep klaar voor hen. Dat was ook een voordeel voor veel klanten, ze hoefden niet tijden te wachten tot hun lunch gebracht werd, het ging hier snel. Dat was ideaal voor veel mensen die maar een half uurtje pauze hadden.
Floor merkte dat ze telkens weer naar de man met de krullen keek. Hij had een aantrekkingskracht op haar, die ze niet kende. Ze sprak zichzelf toe, dit sloeg nergens op. Snel richtte ze zich weer op de soep. Ze kon toch moeilijk alle klanten die kwamen zien als serieus relatiemateriaal. Bovendien, ze hoefde geen relatie meer, na Lucas was ze voorlopig wel genezen. Ze had het prima voor elkaar.
‘Sorry, ik denk dat je me niet hoorde,’ zei een stem. Floor keek op en zag dat de man met de krullen voor haar stond.
‘O, eh, nee, sorry, ik heb u inderdaad niet gehoord. Wat kan ik doen?’
‘Ik vroeg me af of ik ook nog wat stokbrood erbij kon bestellen, het brood ruikt zo lekker,’ vroeg hij.
‘O ja, natuurlijk kan dat. Geen probleem. Ik kom het zo brengen,’ zei Floor en probeerde zich te herstellen. Naast zijn krullen en groene ogen, had hij een waanzinnig sexy stem. Althans, dat maakte Floor ervan. Alles aan hem was goed. De man ging weer zitten en Floor probeerde hen zonder geklungel hun bestelling voor te schotelen. Ze merkte dat haar handen licht trilden.
1. De hoofdpersonen in je laatste paar boeken hebben bijzondere beroepen en zijn zelfstandig ondernemer (Kat uit Nachtvlinder was glasblazer, Isabel uit Voor altijd begint een B&B en Floor uit Roze Paniek begint een soepwinkel). Kun je uitleggen waarom je hiervoor kiest?
Ik vind het altijd erg interessant als mensen een beroep hebben wat bijzonder is en niet alledaags. In mijn boeken kan ik dat creëren. Het is niet zo dat bij de beroepen die ik kies zelf mijn interesses liggen. Alhoewel een B&B in een mooi land zou misschien wel een optie zijn. Maar met glasblazen, behalve dat ik het mooi vind, heb ik als beroep niets. Het is meer het stukje zelfstandigheid die ik mijn hoofdpersonen wil geven in hun leven, de drang om hun eigen ding te laten doen, dat vind ik mooi. Zo zou het in het echte leven ook moeten gaan, kiezen waar je hart ligt. Nu gebeurd dat te vaak niet. Hoeveel mensen hebben uiteindelijk het beroep waar ze daadwerkelijk voor gestudeerd hebben of waar hun passie ligt?
2. Floor is goed in soep koken en opent een klein restaurant waar soep gegeten en afgehaald kan worden. Hoe kom je op dit idee? Maak je zelf ook graag bijzondere soorten soep?
Het lijkt me een gat in de markt, in grote steden zie ik het al helemaal voor me, een soepwinkel. Lekker voor de lunch, tussendoor of om mee te nemen. Het idee ontstond tijdens het schrijven terwijl ik aan het zoeken was wat voor werk Floor kon gaan doen na haar terugkomst in Nederland. Zelf maak ik graag verse tomatensoep. Het recept geef ik niet prijs, maar hier thuis is iedereen er gek op. Voor de rest waag ik me niet aan soep maken, maar vind ik het wel lekker.
3. Tussen Floor en Thom is het liefde op het eerste gezicht. Geloof je daar zelf in? Was het lastig om het geloofwaardig te maken in het verhaal?
Ja, ik geloof op liefde op het eerste gezicht. Alhoewel ik ook van mening ben dat het niet persé hoeft voor een goede relatie. Ik denk dat je ook de liefde van je leven kunt vinden als het langzaam opgebouwd wordt, of als er later een vonk overslaat. Ik geloof in allemaal, welke vorm dan ook. Het was zeker niet lastig om het geloofwaardig te maken in dit verhaal. Het was erg leuk om het op deze manier vorm te geven en het een mooie wending te geven door hiervoor te kiezen.
4. Wat kunnen we in de toekomst van je verwachten? Ben je bezig met een volgend boek?
Ik ben bezig met mijn 16e roman. De cover is onlangs gemaakt en ziet er weer prachtig uit. Het gaat Stukken Beter heten. Het speelt zich deels in Nederland af en later in het boek op Madeira. Prachtig bloemeneiland.
Biblion-recensie
Na een jaar is Floors relatie in Florence door overspel van haar vriend over. Gelukkig kan ze terug naar Amsterdam, waar ze niet bij de pakken neerzit en een soeprestaurantje begint, dat al snel een succes blijkt. Ook in haar privéleven komt weer glans. Het daten met Thom loopt uit op een huwelijksdatum. Maar dan lijkt het mis te gaan met haar gezondheid en staat ook de ongeplande maar erg gewenste zwangerschap op het spel. Ook de nieuwe situatie rond het plotseling opkomende coronavirus maakt alles niet gemakkelijker. Positiviteit en creativiteit brengen hen er gelukkig boven op. Van schrijfster Angelique van Dongen (1970) verschenen al enkele romans. In dit gemakkelijk weglezende verhaal laat ze zien dat ook een Bouquetachtige roman een serieuze ondertoon kan hebben.
Geschreven door Drs. Fieke Nugteren