| Boek | Leesfragment | Interview | Recensies | Meer |
Recensies
Recensie door Dizzie
De flaptekst van Het geduld van Luik beloofd een spannende misdaadroman waarin inspecteur Boomsma zijn laatste moordzaak aan gaat in zijn zeer succesvolle carrière. Hij krijgt in deze moordzaak niet alleen te maken met het slachtoffer, maar ook met haar verleidelijke zus die inspecteur Boomsma niet kan weerstaan. De moordzaak lijkt eenvoudig, zei het niet dat de partner van het slachtoffer, tevens de vermoedelijke dader, verdwenen is. Deze moordzaak komt op gang na de inleiding waarin de belangrijkste karakter eigenschap van inspecteur Boomsma uitgebreid beschreven is, namelijk geduld. En dat is precies wat inspecteur Boomsma nodig heeft om deze moordzaak op te kunnen lossen. Voor de lezer is de moordzaak echter al halverwege het boek opgelost, hier neemt de moordenaar het verhaal over en wordt het verhaal een gedeelte vanuit zijn perspectief vertelt, dit geeft het verhaal een luguber tintje, maar ook hier blijft de vraag: waar is de partner gebleven? Ondanks het eindeloze geduld van inspecteur Boomsma lijkt hij deze moordzaak niet op te kunnen lossen, de moordenaar speelt duidelijk een spelletje met de inspecteur en heeft even zoveel geduld. Neemt hij zijn geheim mee zijn graf in? Of lukt het inspecteur Boomsma toch om de zaak op te lossen? Ondanks dat de oplossing van deze zaak al die tijd letterlijk heel dicht bij inspecteur Boomsma in de buurt is, is het allemaal erg ver gezocht. Toch is het einde zeer verrassend.
Recensie op Boekenbijlage
Op de achter kant van het boek Het geduld van Luik staat: Dit is een misdaadroman met een vette knipoog naar het genre. Het geduld van Luik is de bijnaam van inspecteur Boomsma. Door zijn geduld heeft hij alle zaken in zijn loopbaan opgelost, al duurde dit soms jaren. Nu hij het wat rustiger aan wil doen, krijgt hij bezoek van een mooi jonge vrouw die vraagt hem de moord op haar zus op te lossen. In eerste instantie lijkt het eenvoudige zaak. Het lichaam van de zus wordt in de Belgische Ardennen gevonden, haar partner, is verdwenen en als hoofdverdachte van deze moord gezien, zeker gezien de laatste mails van het slachtoffer.
Maar is dit wel zo en wat heeft de ex-vriend van het slachtoffer hiermee te maken? Deze horrorschrijver lijkt namelijk deze zaak in zijn laatste boek beschreven te hebben. Heeft hij er dan toch wat mee te maken en zal het geduld van Luik zijn laatste zaak kunnen oplossen? Wie wint er uiteindelijk het kat en muis spel?
Het boek is in drie delen opgebouwd, het eerste deel is het moordonderzoek geschreven door de ogen van de inspecteur, het tweede deel wordt geschreven door de ogen van de dader en het derde deel is het plot. Dat je dus halverwege het verhaal al weet wie de dader is, maakt het boek niet minder spannend. Juist het plot, waar alles toch weer anders lijkt te zijn dan verwacht, maakt het dat je door wil blijven lezen. De personages zijn in het boek dik aangezet. Iedereen is net wat meer dan normaal; knapper, lelijker, obsessiever, geduldiger enzovoort. Niemand is eigenlijk gewoon en dat maakt ook de knipoog naar het genre. Leuk is ook de tijdsspanne van het boek, van terugblikken tot in de toekomst. Een makkelijk te lezen boek voor wie van een net wat andere misdaadroman houdt.
Door Jeanine Notten voor Boekenbijlage.
Recensie NBD/Biblion
Inspecteur Boomsma (bijnaam: ‘Het geduld van Luik’) wordt in zijn laatste zaak geconfronteerd met de moord op een jonge vrouw. Haar wandelpartner is verdwenen en lijkt de dader. Maar Boomsma ontdekt ook de bizarre levenswandel van haar ex. De moordenaar op zijn beurt begint een spel te spelen met Boomsma om te bewijzen dat hij in deze zaak de slimste is. Dit bijzondere misdaadverhaal ‘met een knipoog’ zoals vermeld op de achterflap, heeft wat plot betreft raakvlakken met de verhalen voor volwassenen van Roald Dahl: te macaber om geloofwaardig te zijn. Maar de uitwerking kan niet tippen aan de meester van dit genre. De karakters stoten door hun arrogante houding de lezer eerder af dan dat deze geboeid raakt, ook omdat het verhaal, geknipt in drie delen (Boomsma aan het woord, dan de moordenaar, de plot), vaak langdradig is en te vaak ingaat op de ego’s van beide hoofdpersonen. Normale druk.